STYCZEŃ 2016

01.01.2016.

Ze Starym Rokiem się pożegnaliśmy, Nowy – 2016 – z nowymi siłami przywitaliśmy.

06.01.2016.

C + M + B 2016
Christus Mansionem Benedicat

Święto Epifanii, Objawienia Pańskiego jest radosnym dniem, w którym to Pan Bóg objawia nam się jako Człowiek. Bóg stał się Człowiekiem, aby człowiek mógł uświadomić sobie swoje boskie pochodzenie, godność córki i syna Króla Królów.

Tego dnia ulicami wielu wsi i miast wędrują Orszaki Trzech Króli. Potulice w tym roku gorsze nie były. Nie był to Orszak zwyczajny – był wyjątkowy, historyczny – bo pierwszy. Wspólnie daliśmy początek nowej tradycji. Radosne rodzinne wędrowanie rozpoczęliśmy przy ul. Sportowej, aby prawie każdy zakątek naszej niewielkiej miejscowości zobaczył w nas Bożą Radość i razem z nami uwielbił Pana.

Ksiądz Proboszcz zaczepnie zachęcał do wzięcia udziału w tym Orszaku i tych, którzy chowali się za firanami, takimi to rymowankami:

Hej Wy, co na balkonie stoicie - obserwując ciekawość swą zaspokoicie,
ale świata tym nie zbawicie.

Zasłoną Wam firana,
przyjdźcie z nami uwielbić Niebios Pana.

Ci, którzy za oknem stoją,
Pana Boga uwielbić się boją,
a On jest Życia ostoją.

Nie kryjcie się za firanami,
oddajcie pokłon Panu razem z nami.

Ciepło Wam w domu w nogi i szyje,
lecz kto nie płonie Miłością Pana, ten nie żyje.

Za naszymi Trzema Królami i Królową, przy dźwiękach trąb, gwizdków, kolęd, hucznie ruszyli Ci, którzy nie bacząc na mróz i śnieg, chcieli wziąć udział w tym, co do tej pory widzieli tylko w telewizji.

Celem naszego Orszaku była potulicka świątynia, tam, wspólnie adorowaliśmy Dzieciątko Jezus w żłóbku, przez śpiew kilku kolęd.

Wtedy nastąpiło również rozstrzygnięcie konkursu pieśni i poezji o tematyce Bożonarodzeniowej. Nagrody były sowite jak zawsze. Ksiądz Proboszcz i kilka Dobrych Dusz (m.in. Tesco i firma TEGRA z Łochowa) zadbali o to, aby uśmiech pojawił się na twarzach naszych Milusińskich. Gościnnie wystąpiła dla nas mała flecistka i dojrzewający wśród nas młody talent.

Po uwielbieniu Pana, na wszystkich czekała ciepła i smaczna niespodzianka. Ksiądz Proboszcz zaprosił na smaczne hot-dogi, owoce, i oczywiście coś słodkiego.

Nad naszym bezpieczeństwem czuwała Potulicka Ochotnicza Straż Pożarna, za co jesteśmy im bardzo wdzięczni.

Tym, którzy przybyli serdecznie dziękujemy, a wszystkich chętnych zapraszamy do obejrzenia relacji filmowej i fotograficznej.

Mamy nadzieję, że w przyszłym roku będzie nas o wiele więcej.

Królowie oddali mirrę, kadzidło i złoto,
lecz nasz Pan szczególnie nie dba o to.
My - Jemu oddani, złożyliśmy w dani,
to co mamy najcenniejszego - siebie samego,
aby nie zabrakło w nas serca czystego, Jego Miłością gorejącego.
Królowa i Trzech Mędrców z nami wędrowało,
serce każdego mimo mrozu ogniem Bożej Radości pałało.
Niech Dzieciątko Jezus nam wszystkim błogosławi,
On zamieszkał wśród nas, aby każdego zbawić.

Niech Bóg błogosławi wszystkich domostwom naszej parafii,
każdej Rodzinie, kto Jemu ufa nie zginie,
a jego życie w szczęśliwości upłynie,
bo Boże Miłosierdzie nigdy nie minie.

10.01.2016.

Był czas Adwentu, czas przygotowania,
a teraz pora najgrzeczniejszych i najbardziej wytrwałych dzieci nagradzania.

Na początku Adwentu Ksiądz Proboszcz postawił przed naszymi potulickimi dziećmi wyzwanie: rozdał wyklejanki - choinki, które trzeba było przyozdobić bombkami. A bombki każdy Maluch otrzymywał pod koniec Mszy Świętej Roratniej. Tym, którzy uzbierają wszystkie ozdoby, którzy pięknie wyklejoną choinkę przyniosą do kościoła i postawią przy żłóbku Pana Jezusa, zostały obiecane nagrody.

Ksiądz Proboszcz słowa dotrzymał i wywiązał się ze swojej obietnicy. Było 21 kompletnych choinek, a co za tym idzie - 21 zestawów nagród (miłe pluszaki, słodycze, pomarańcze). Oczywiście, pozostali bardzo aktywni uczestnicy adwentowych spotkań również zostali nagrodzeni.

14.01.2016.

W Zespole Szkół Nr 14 w Bydgoszczy, 12 stycznia, odbyło się wręczenie nagród i dyplomów dla laureatów VI Misyjnego Konkursu Bożonarodzeniowego zorganizowanego pod hasłem "Otwórzmy drzwi, otwórzmy serca dla dzieci na Madagaskarze".

Przedmiotem konkursu była praca plastyczna wykonana dowolną techniką nawiązująca do hasła konkursu. W kategorii II, w której zgłosiła swój udział Amelia Fryzowska, uczennica klasy I a, wpłynęło około 80 prac. Tym bardziej miło nam, że organizatorzy wyróżnili pracę Amelki. Serdecznie gratulujemy!

Galeria fotograficzna.

B.W.

18.01.2016.

„Błogosławieni miłosierni, albowiem oni Miłosierdzia dostąpią”.

W Polsce trwają przygotowania do Światowych Dni Młodzieży, które odbędą się w lipcu 2016 roku w Krakowie. Oczywiście, oprócz przygotowań organizacyjnych niezwykle ważne są przygotowania duchowe, dlatego też po całym naszym kraju pielgrzymują symbole ŚDM, Krzyż oraz ikona Matki Bożej, podarowane przez Ojca Świętego Jana Pawła II.

14 kwietnia 2014 roku prosto z Rzymu symbole te przyjechały do Polski, przywieźli je przedstawiciele młodych z całego kraju. Krzyż i ikona od 29 czerwca 2014 peregrynowały również po krajach naszych sąsiadów. Odwiedziły Białoruś, Litwę, Łotwę, Ukrainę, Rosję, Mołdawię, Rumunię, Węgry, Słowację i Czechy. Od 14 grudnia symbole wróciły do Polski i odwiedzają diecezje naszego kraju.

Od 10 – 23 stycznia krzyż i ikona znajdują się w naszej, bydgoskiej diecezji. Symbole ŚDM były już w wielu miejscach, nie tylko tych niezwykle ważnych, ale i w tych zwykłych, bo Chrystus Pan przychodzi do każdego z nas. Każdego dnia mamy świadczyć o Jego Miłości w miejscach naszego życia rodzinnego, zawodowego, w miejscach, w których żyjemy. To my mamy być miłosierni, aby Miłosierdzia dostąpić.

Krzyż i ikonę Matki Bożej adorowali dzisiaj wszyscy zebrani w świetlicy Zakładu Karnego. Każdy mógł podejść, dotknąć krzyża, który obejmowały miliony ludzi na całym świecie. Obecni chętnie na chwilę klękali i powierzali siebie i całe swoje życie Panu Jezusowi i Jego Matce. Nasz Pan niezmiernie raduje się z każdej nawróconej duszy. Z całą pewnością, łaska Jego Miłosierdzia dotknęła dzisiaj wielu serc, skruszyła lód, który spłynął łzą po policzku niejednego osadzonego.

Powagę i głębię tego wydarzenia potęgują fakty związane z darowaniem przez Jana Pawła II tych symboli młodym całego świata. Drewniany krzyż, „Krzyż Światowych Dni Młodzieży” został wykonany w 1983 roku z okazji rozpoczęcia Roku Świętego Jubileuszu Odkupienia (25.03.1983 – 22.04.1984). Podczas uroczystości otwarcia Roku Świętego młodzi ludzie wnieśli go do bazyliki św. Piotra, gdzie pozostał przez cały czas trwania jubileuszu. Po zakończeniu obchodów Ojciec Święty Jan Paweł II spełnił prośbę młodzieży i przekazał im krzyż mówiąc:

„Droga młodzieży, na zakończenie Roku Świętego powierzam wam znak tego Roku Jubileuszowego: Krzyż Chrystusa! Nieście go na cały świat jako znak miłości Pana Jezusa do ludzkości i głoście wszystkim, że tylko w Chrystusie umarłym i zmartwychwstałym jest zbawienie i odkupienie”.

Jak się okazało dało to początek Światowym Dniom Młodzieży i zapowiedziało wędrówkę krzyża po całym świecie. Krzyż towarzyszy młodym nie tylko w czasie ich spotkań, ale nieustannie krąży po świecie. Uczestnicy osobiście doświadczają Tajemnicy Odkupienia, a następnie niosą ją w świat dając świadectwo Prawdzie. Do dziś krzyż ten był obecny już na wszystkich kontynentach.

Kopia ikony Matki Bożej „Wybawicielki Ludu Rzymskiego” od 2003 roku wędruje po świecie wraz z krzyżem ŚDM, tak jak Matka Najświętsza towarzyszyła na Drodze życia swemu Synowi Jezusowi Chrystusowi. Tradycja podaje, że podczas epidemii dżumy, która panowała w Rzymie, papież Grzegorz Wielki niósł ten obraz w uroczystej procesji błagalnej, aby Pan Bóg ocalił miasto. Przekaz głosi, że papież miał zobaczyć na niebie pięknego anioła, który chowa karzący miecz, symbolizujący Boży gniew. Kult Matki Bożej czczonej w tym obrazie rozwinął się, gdy zaraza rzeczywiście ustąpiła.

W orędziu na ŚDM w 2003 roku Ojciec Święty Jan Paweł II napisał:

„Wiedzcie jednak, że w trudnych chwilach, których nie brakuje w życiu każdego człowieka, nie jesteście sami: tak jak Janowi u stóp Krzyża, tak i wam Jezus daje swoją Matkę, aby pocieszała was swoją czułością. Drodzy młodzi, wy wiecie: chrześcijaństwo nie jest opinią i nie polega na próżnych słowach. Chrześcijaństwo to Chrystus! To Osoba, to Żyjący! Spotkać Jezusa, kochać Go i sprawić, by był kochany – oto chrześcijańskie powołanie. Maryja jest wam dana, by pomóc wam wejść w bardziej szczery i osobisty kontakt z Jezusem. Swoim przykładem Maryja uczy was utkwienia spojrzenia miłości w Nim, który ukochał nas jako pierwszy. Swoim wstawiennictwem formuje w was serce uczniów zdolnych słuchać Syna, który objawia autentyczne oblicze Ojca i prawdziwą godność człowieka”

Udział w tym niecodziennym spotkaniu wzięły również lokalne media. Ks. Ryszard Czajka TChr – kapelan Zakładu Karnego, został poproszony o udzielenie ekskluzywnego wywiadu, który można obejrzeć na stronie internetowej TVP Bydgoszcz.

Relacją z tego zaszczytnego wydarzenia podzielił się również zespół prasowy naklo24, pisząc o nim tak....

„Niech Krzyż Chrystusa będzie dla was drogowskazem w życiu, w trudnych czasem wyborach życiowych, a Matka Najświętsza wzorem pięknej miłości”.

Galeria fotograficzna.

21.01.2016.

"Święty Boże, Święty Mocny, Święty Nieśmiertelny...
Od powietrza, głodu, ognia i wojny, wybaw nas Panie".

71 lat po wyzwoleniu obozu w Potulicach, nadal na uroczystościach rozpoczynających się Mszą Świętą, spotykają się Ci, którzy doświadczyli na sobie, do jakiego stopnia jeden człowiek może nienawidzić drugiego człowieka.

Na Eucharystii zgromadzili się również ci, którzy wołają: "Jeśli ja zapomnę o Nich, Ty, Boże na Niebie, zapomnij o mnie".

Wspólnie modliliśmy się o życie w Raju dla tych, którym nie było dane 21 stycznia 1945 przekroczyć bramy Wolności. Prosiliśmy Miłosiernego Boga o to, aby tym, którzy przetrwali i zło Dobrem zwyciężyli, błogosławił i udzielał wszelkich potrzebnych łask, abyśmy my, żyjący w wolnej i niepodległej Polsce, żyjący na potulickiej ziemi, "świętej ziemi", ziemi podlanej krwią tysięcy, mogli uczyć się od Nich Miłości pokonując nienawiść. Ksiądz Proboszcz w homilii wskazał wszystkim Drogę, nieprostą, lecz najlepszą: Drogę Miłości Pana Boga i bliźniego.

Po Mszy Świętej wszyscy udali się pod kamień upamiętniający tamto wydarzenie - wyzwolenie, które nie zostało dane, zostało ono wywalczone i jednocześnie zadane kolejnym pokoleniom.

Patrząc w załzawione oczy byłym więźniom obozu w Potulicach serce krzyczało: NIGDY WIĘCEJ!

Trwajmy w tym i pielęgnujmy w nas wartości nieprzemijające.

"Niech będzie Miłość wśród ludzi, niech będzie Miłość wśród nas,
Niech Miłość rządzi narodem, o Panie, pomóż nam dziś.
Prosimy, daj zrozumienie bratniej Miłości wśród nas,
Niech będzie Miłość wśród ludzi, niech będzie Bóg".

Materiał filmowy.

LUTY 2016

02.02.2016.

„Hula wicher po polu Szumi zamieć po borze Stary kościół z modrzewia Dziwnie płonie i gorze. Przez otwarte ościeże Lud przeciska się ławą „Różancowi” ze światłem Przyklękają przed nawą. Dalej przodem kobiety Siwe starce i dzieci… W każdym ręku gromnica Jarkim światłem się świeci”.

Ofiarowanie Pańskie, jest świętem potocznie zwanym świętem Matki Bożej Gromnicznej. Tego dnia nasza uwaga skupia się zarówno wokół Maryi jak i Pana Jezusa. Jest to święto, które możemy nazwać świętem spotkania i świętem oczyszczenia. Symeon, który zobaczył Maleństwo rozpoznał w Nim Światłość świata, to On jest Światłem na oświecenie pogan, tj. nas.

W naszej świątyni zebraliśmy się wokół ołtarza Pańskiego, aby ponownie ofiarować Pana Jezusa, aby wybrać Go jako naszego Przewodnika, nasze Światło. Podczas uroczystej Mszy Świętej zostały poświęcone gromnice i świece dzieci, które w tym roku przystąpią do I Komunii Świętej.

Ksiądz Proboszcz w swojej homilii wskazał na kilka znaczeń tej szczególnej świecy. Jest ona – jak podkreślił – symbolem ludzkiego życia, symbolem ofiary i symbolem wiary.

Jan Paweł II w 1997 roku, dzień 2 lutego ustanowił Światowym Dniem Życia Konsekrowanego. Tak więc, i my skupialiśmy się na dziękczynnej modlitwie za tych, którzy oddali swe życie Panu Bogu, którzy płoną dla Niego, którzy zapalają w nas promyk Wiary, Nadziei i Miłości. Dziękując prosiliśmy również, o dar licznych i świętych powołań do życia w pełni oddanemu Panu Bogu, aby nigdy nie zabrakło tych, którzy pragną pójść na cały świat głosić Światło Chrystusa.

„Matko Gromniczna, Panno prześliczna, od złego nas uchowaj, pod płaszcz Swój schowaj. Do Ciebie się uciekamy, Tobie ufamy, w przykładzie Twego życia wzoru ofiarności szukamy. Gdy nam smutno, gdy boimy się, przytul do matczynego serca dzieci Swe. Blaskiem życia Twego Syna opromienieni, pragniemy zostać zbawieni. Światłem Wiary, Nadziei i Miłości oświecaj każdy nasz dzień, aby w dniu spotkania z Ojcem nie przestraszył nas żaden cień. Przyjmujemy Światło na oświecenie pogan, prosząc o Twe błogosławieństwo nie wstając z kolan”.

10.02.2016.

Podczas uroczystej Mszy Świętej rozpoczęliśmy okres Wielkiego Postu. Dzisiaj, każdy z nas pochylając swą głowę w akcie pokuty, ponownie zatrzymał się na chwilę nad myślą o kruchości istnienia. Księża tego dnia kierują do każdego oddzielnie słowa, które choć usłyszane uszami rozbrzmiewają w naszych sercach. Ksiądz Proboszcz w swojej homilii zaznaczył, że człowiek, który choć z prochu powstał i który w proch się obróci, został powołany do życia wiecznego, podkreślając tym samym, że okres Wielkiego Postu nie jest czasem żałoby, ziemskich wyrzeczeń, ale jest to okres 40 dni, w których to mamy umocnić naszą Wiarę, Nadzieję i Miłość. Mamy ponownie zanurzyć się w nieskończonej Miłości Pana Boga rozważając Mękę Jego Syna, mamy Jemu się zawierzyć, zaufać Bożemu Miłosierdziu i nie tracić Nadziei. W tym szczególnym czasie mamy wzbudzić w sobie tęsknotę za Niebem, za Ziemią Obiecaną, za życiem wiecznym w Raju. Rozpoczynając ten święty czas warto przypomnieć sobie słowa, które powiedział Pan Bóg do Adama w Raju podczas wygnania składając jemu obietnicę powrotu do ziemi, z której został powołany:

„W pocie więc oblicza twego
będziesz musiał zdobywać pożywienie,
póki nie wrócisz do ziemi,
z której zostałeś wzięty;
bo prochem jesteś
i w proch się obrócisz”!

Tak więc, niech nie będzie to czas pustych wyrzeczeń, umartwiania się poprzez odmawianie sobie np. słodyczy bądź innych radości, lecz niech będzie to święty czas tego co o wiele ważniejsze: czas szerzenia Miłosierdzia, czas wzmożonej Dobroci, Radości, czas, w którym to szczególnie świadczyć będziemy o wszechogarniającej Miłości.

Z prochu powstałem i w proch się obrócę,
do Ciebie, Ojcze, wrócę.
Tym razem nie odmówię sobie radości i słodyczy,
zrozumiałem, że najważniejsze, aby bliźni ode mnie nie zaznał goryczy.
Rozważając Twą Mękę w Krzyż się wpatruję,
sensu istnienia w Nim się doszukuję.
Mam odrzucić obojętność, zazdrość, złość,
trzeba mi szerzyć Miłość
i to ja mam nieść ją w świat, aby Ciebie pokochał mój brat.

Zapraszamy do uczestnictwa w nabożeństwach wielkopostnych. W każdy piątek o godz. 17.30 każdy ze swoim krzyżem wędrować będzie od stacji do stacji, aby wpatrując się w Krzyż Pana Jezusa zauważyć jak szeroko rozpięte są dla nas Jego ramiona i jak wiele łask spływa na nas z Jego przebitego boku.

Natomiast w niedzielę o godz. 17.30, rozważając Mękę Pańską podczas nabożeństwa Gorzkich Żali, będziemy wzbudzać w sobie siłę Jego wielkiej Miłości.

„Spójrz na Krzyż Jezusa, spójrz na Krzyż Jego Miłości,
takiej Miłości nie miał żaden człowiek,
tylko On, tylko On”.

22.02.2016.

Nasze Dobro już zaowocowało, oby stale go przybywało,
i nikomu nigdzie go nie brakowało.

Przekonani o tym, że ognisko zapala się od najmniejszej iskry, wspólnie rozpoczęliśmy akcję rozniecania płomienia Bożej Miłości i Radości. Każdy z nas jest Promykiem, który ma nieść światło prawdziwej Wiary w świat. Najważniejsze, aby "małe czyny wykonywać z wielką Miłością".

Tak więc każdy kto mógł i chciał przyłączył się do dzieła niesienia Radości innym, rozniecania płomienia serdeczności i życzliwości wobec tych, którzy nie mogą tutaj i teraz się odwdzięczyć.

Podczas adwentu zbieraliśmy słodycze dla dzieci z Białorusi. Ksiądz Konrad, który mógł dzięki wsparciu naszych parafian sprawić ogromną przyjemność swoim owieczkom, umocnić w nich wiarę w Dobro, przysłał podziękowanie, zaproszenie, oraz zapewnienie o modlitwie.

Jak pokazują zdjęcia i relacja Ks. Konrada, nasz łańcuszek Dobra zapłonął już w wielu sercach ludzi żyjących na Białorusi. Ufamy, że płomień tego Dobra będzie nieustannie podsycany i niesiony dalej w świat.

Kilka fotografii.

MARZEC 2016

04.03.2016.

Wszystkich serdecznie ZAPRASZAMY Króla królów wspólnie powitamy! Potuliccy parafianie wspólnie i prawdziwie się radują, Na cześć Pana serca przygotowują. Jemu chwałę i pokłon darują. Tańcem i śpiewem Pana witać będziemy, Jego Królestwo posiądziemy. Powitajmy Pana Nieba, Jemu tylko naszych serc potrzeba.

Zapraszamy wszystkich do aktywnego udziału w radosnym powitaniu Pana. W Niedzielę Palmową, tj. 20 marca, o godz. 10:30 z ul. Sportowej wyruszy uroczysta i jedyna w swoim rodzaju, pierwsza w historii naszej parafii procesja witająca i wysławiająca Króla królów. Tańcem i śpiewem rozpoczniemy rozważanie największych tajemnic naszej Wiary.

Przy dźwiękach orkiestry Ochotniczej Straży Pożarnej z Nakła nad Notecią, będziemy mogli radosnymi okrzykami, kolorowymi palmami, spontanicznymi tańcami pokazać moc Radości jaką płonie serce każdego Katolika na wieść o nadejściu Tego, Który przybywa, aby nas zbawić.

Uroczysta Msza Święta, którą zakończy się procesja wprowadzi nas w okres Wielkiego Tygodnia, czasu głębokiego przeżywania bezgranicznej Miłości Pana Jezusa.

Niedziela Palmowa to prawdziwie radosny dzień, a jak przeżywają go chrześcijanie w Jerozolimie każdego roku, możesz obejrzeć tutaj.

Chcesz być zbawiony?
Oddaj swemu Panu pokłony.
On będzie dla Ciebie strudzony, umęczony,
bo z Miłości do Człowieka jest „szalony”.
Szatan pewnie ostrzy swoje szpony,
chce, abyś był od tego oddalony.
A Ty przyjdź i daj świadectwo temu,
że jesteś oddany Panu Jedynemu.
Nieśmy przez Potulice Radość,
Baranek przybywa, aby uczynić Ojcu zadość.

19.03.2016.

Świętego Józefa w naszej parafii już mamy,
Pod Jego opiekę się uciekamy,
O wstawiennictwo w naszym trudzie codzienności wołamy,
Zachować taki wzór świętości się postaramy.

W dzień w którym szczególnie wspominamy św. Józefa, po Mszy św. o godz. 18.00 nastąpiło uroczyste poświęcenie figurki św. Józefa, która z inicjatywy ks. proboszcza, a przy finansowym wsparciu „Wielkiej Czcicielki Św. Józefa”, została postawiona przy wejściu do naszego Domu Parafialnego.

Oszklona figura stabilnie stoi i urozmaica parafialną okolicę. Święty Józef, Oblubieniec Najświętszej Maryi Panny jest wzorem takich cnót, jak posłuszeństwo Bogu, wiara, pracowitość, sprawiedliwość, czystość, piękna miłość, skromność, ubóstwo, milczenie i opanowanie. Święty Józef jest wzorem męstwa i paradygmatem ojcostwa. Uznawany jest za patrona chrześcijańskich małżeństw, rodzin oraz ludzi pracy.

Mając takie wstawiennictwo powinniśmy szczególnie dbać o te wartości naszego życia i przechodząc obok i wpatrując się powinniśmy umacniać w sobie ten wzór.

O taki wygląd figury św. Józefa czuwającego u wejścia do Domu Parafialnego i o jego zabezpieczenie zadbał bardzo uzdolniony brat naszego Księdza Proboszcza, pan Piotr Szmytowski - "złota rączka".

„Ojcze Wiary trudnej, chroń nas przed niewiarą i wygodnictwem!
Mężu troskliwy, niech nie będzie rozbitych małżeństw i dzieci niczyich!
Obrońco Chrystusa, stań po stronie pokrzywdzonych i biednych!
Żywicielu Rodziny, niech Chrystus w głodnych otrzyma pajdę chleba!
Stróżu Dziewicy, stań między zakochanymi!
Robotniku Nazaretański, naucz nas rzetelnie pracować!
Kotwico nieszczęśliwych, zakwitnij różą w cierpieniach!
Aniele umierających, na progu wieczności rękę podaj!
Patronie szarych dni, bądź nam słońcem wiosennym”!

Materiał fotograficzny.

07.03.2016.

W dniu 3 marca 2016 r. w Klasztorze Ojców Franciszkanów w Gnieźnie, odbył się etap diecezjalny X Ogólnopolskiej Franciszkańskiej Olimpiady Wiedzy o św. Maksymilianie. Do udziału w tej Olimpiadzie zgłosiliśmy się w listopadzie 2015 r. Test przygotowany na tym etapie był bardzo trudny. Pytania bardzo szczegółowo sprawdzały wiedzę uczestników z zakresu nie tylko znajomości życiorysu i wybranych "Pism" o. Maksymiliana, ale także Dziejów Apostolskich. Tym bardziej gratulujemy Julii Bryk, która zajęła I miejsce. Dzięki temu zakwalifikowała się do finału Olimpiady, który odbędzie się za miesiąc w Siedlcach.

BW.

20.03.2016.

Nadeszła niebywała chwila, uroczysta procesja, która Pana chwaliła.
Potulice kolorowymi palmami zabłysnęły,
Serca parafian Wiarą, Nadzieją i Miłością zapłonęły.

Wspólnie tworzymy piękną, barwną i niepowtarzalną całość. Jesteśmy Rodziną, która pielęgnując wartości nieprzemijające nieustannie się rozwija. Na dowód tego wraz z naszymi duchowymi Ojcami, Księdzem Maciejem i Księdzem Ryszardem wspólnie wyruszyliśmy uroczystą procesją, aby wędrując ulicami naszej miejscowości wszystkim pokazać jak bardzo się radujemy z tego, że przybył Ten, który nas wszystkich jednoczy i karmi Swoim Ciałem.

O godz. 10.30 spotkaliśmy się przy ul. Sportowej i tam odsłuchawszy Ewangelii, oddaliśmy pokłon Panu Jezusowi, który przebywał między nami jadąc na swoim „ośle” - „Tadziku”. W rytmie, jaki nadawała Orkiestra Ochotniczej Straży Pożarnej z Nakła nad Notecią oraz przy dźwiękach parafialnych Talentów przywędrowaliśmy do bram naszej świątyni.

Tutaj też został rozstrzygnięty konkurs na najwyższą i najpiękniejszą palmę. Ksiądz Proboszcz nie żałował wody święconej i poświecił wszystkie palemki.

Ksiądz Maciej dzięki wsparciu stadniny koni „Patitaj” z Łochowa, pizzerii „Palermo” oraz kilku innych Dobrych Dusz szczodrze obdarował uczestników konkursu. Dla każdego znalazło się coś miłego i dobrego.

Po uroczystym powitaniu Króla nad królami jako wspólnota przystąpiliśmy do Stołu Pańskiego, w głębi przeżyć przy którym zanurzały nas dźwięki orkiestry OSP z Nakła nad Notecią.

A jak to wyglądało dokładnie, można obejrzeć dzięki bogatemu materiałowi filmowemu i fotograficznemu.

W tak niesamowity sposób rozpoczęliśmy Wielki Tydzień. Niech to będzie, rzeczywiście, Wielki czas przygotowań do Zmartwychwstania. Odstawmy na drugi plan ziemską bieganinę i spędźmy te najtrudniejsze dla Chrystusa chwile razem z Nim, z Tym, który zaniesie nasze grzechy i zostawi je przybite do Krzyża, a sam zmartwychwstanie, aby dać świadectwo Prawdzie, Prawdzie, w której jako katolicka Rodzina żyjemy. Zapraszamy wszystkich do wspólnego głębokiego przeżywania Triduum Paschalnego na modlitwie i czuwaniu w naszej świątyni.

24.03.2016.

Triduum Paschalne już rozpoczęliśmy,
W Tajemnicy Życia i Śmierci się zagłębiliśmy.
Nic więcej nie możemy zrobić,
Jak tylko nasze serce cierniową koroną Chrystusa przyozdobić.
Przykład daje nam Pan, jak należy postępować,
Aby spotkać się u Niebios bram.

Nastał Wielki czas, czas przemyśleń, rozmodlenia,
Chrystusem się zachwycenia, Jego ofiarności uwielbienia.
Każdy dzień Triduum Paschalnego
Koncentruje nas wokół stołu Pańskiego.

Wielki Czwartek dzień szczególny, dzień, w którym to na nowo otwieramy Testament Pana Jezusa. Podczas liturgii słyszymy: "Miłujcie się wzajemnie, tak jak Ja was umiłowałem". Tak też nasz Ksiądz Proboszcz wzorując się na Najwyższym Kapłanie, uklęknął przed dwunastoma spośród naszej wspólnoty i obmył im stopy. Nie był to zwykły gest, lecz lekcja pokornej służby bliźniemu. Z pewnością w wielu sercach rodziło się "...ale jak to?! Co On wyrabia?!", wielu z nas myślało jak Szymon Piotr. Inni może pomyśleli, że to takie niewspółczesne, niemodne, niewygodne, być może upokarzające. Otóż nie, my - uczniowie Chrystusa mamy właśnie tacy być, mamy służyć sobie wzajemnie i pokornie się miłować, nie wywyższać się jedni nad drugimi, lecz wspólnie mamy kroczyć drogą Miłości do zbawienia własnego i tych, których Pan postawił nam na naszej Drodze Życia.

Liturgia Wielkiego Czwartku to skarbnica Sakramentów. Pan Jezus podczas ostatniej Wieczerzy ustanowił sakrament Eucharystii i Kapłaństwa. Jedno z drugim jest nierozerwalnie związane. Nie dokona się Cud Przeistoczenia chleba w Ciało i wina w Krew Zbawiciela bez udziału Kapłana. Tak więc trwaliśmy w ogromnym i wzruszającym dziękczynieniu za dar powołania naszych Księży, którzy posługują w potulickiej wspólnocie. Każdy w sercu dziękował za ich posługę, za obecność, wsparcie, uśmiech, za to, że wskazują drogę do Domu Ojca. Ufni, że kiedyś wszyscy razem zaśpiewamy chwałę przed tronem Ojca Przedwiecznego prosiliśmy dla naszych Księży o wszelkie potrzebne łaski i życzyliśmy Im na każdy dzień życia w Potulicach jakże potrzebnego błogosławieństwa Bożego.

Dosłownie życzenia te brzmiały tak:

Dziś święto Kapłana, więc życzymy, aby buzia i dusza każdego z Was, drodzy Księża, była roześmiana.
Księże Proboszczu, od Ciebie zaczniemy i w dziękczynieniu za dar Twojego powołania nie spoczniemy. Budujesz, remontujesz nie tylko świątynię, dbasz, aby każdy parafianin miał uśmiechniętą minę. Ksiądz Proboszcz swoim głębokim słowem nas wzbogaca, wiele dusz do Pana Boga nawraca.
Księże Ryszardzie, Księże Kapelanie, niech i Tobie się miło stanie. Wiemy jak ciężko pracujesz, gdy ze swoimi duszyczkami obcujesz. Dzielisz się z nami tym doświadczeniem, abyśmy postrzegali świat głębszym spojrzeniem.
Księże Kleryku, jesteś jeszcze taki młody, ale wierzymy i życzymy, abyś wygrał o niejedno duchowe życie zawody.
Drodzy Księża jesteście naszymi Przewodnikami, Pasterzami, a my Waszymi owieczkami, czasem baranami, przyznajemy sami, dlatego dziękując życzymy, abyście jak najdłużej byli z nami. Życzymy Wam Wiary, Nadziei i Miłości, niech nie zabraknie Wam nigdy ludzkiej, braterskiej życzliwości, Radość i Pokój niech zawsze w sercach Waszych gości. A nade wszystko życzymy błogosławieństwa Bożego, abyśmy kiedyś razem zaśpiewali Chwałę przed tronem Ojca Przedwiecznego.

Życzenia wielu łask Bożych, opieki Matki Bożej, Radości oraz życzliwości naszym szanownym Księżom złożył również nowo powstały Komitet Parafialny. Nasi Księża zostali zasypani pięknymi białymi różami, choć ogrodu takich kwiatów byłoby mało, aby wyrazić naszą wdzięczność.

Ksiądz Proboszcz w swojej ujmującej i skłaniającej do refleksji homilii zabrał nas do Wieczernika. Wprowadzając atmosferę zadumy skierował nasze myśli na jedno szczególne polecenie Pana Jezusa: "...bierzcie i jedzcie, to jest Ciało moje, ... bierzcie i pijcie, to jest Krew moja". Po przystąpieniu do ołtarza Pańskiego Ksiądz Proboszcz w asyście Ks. Kapelana i Ks. Kleryka przeniósł Najświętszy Sakrament do potulickiego "Ogrójca", abyśmy mogli razem czuwać z Panem Jezusem i adorować Go za to, że zostawił nam Siebie.

Do późnych godzin wieczornych każdy mógł uklęknąć, usiąść i pobyć sam na sam z Panem Jezusem. Niestety, niewielu skorzystało z możliwości bycia tak blisko Pana. Pamiętajmy jednak, że mimo tego, iż w Ogrójcu uczniowie również zasnęli, a nasz Zbawiciel sam przeżywał najtrudniejsze chwile ziemskiego życia, to i tak dał przybić się do drzewa Krzyża za każdego z nas. Każdego, bez wyjątku.

"Spójrz na Krzyż Jezusa, spójrz na Krzyż Jego Miłości,
takiej miłości nie ma żaden człowiek, tylko On, tylko On"

Materiał fotograficzny.

25.03.2016.

Potrzeba tak niewiele, chwili rozmodlenia, Zamyślenia, w twarz Jezusa zapatrzenia, Aby w Jego spojrzeniu doszukać się do Życia natchnienia. To na Krzyżu wszystko się zaczyna i kończy, To On śmierć z Życiem łączy. Jezusa Chrystusa zabili, abyś Ty mógł Żyć, Czy zechcesz z Nim być, w Jego Miłości trwać, Swoje serce Jemu ofiarować? To On wyciąga rozpięte na Krzyżu ramiona, Bo chce, abyś o Jego Miłości do ciebie się przekonał. Do Swego zranionego, lecz Miłosiernego Serca cię przytuli, Odda pod płaszcz Jego ukochanej Matuli, Która oddała wszystko to co miała, Gdy na Ciebie pod Krzyżem czekała.

Wielki Piątek - czas szczególnej koncentracji wokół Krzyża Świętego. Skupiamy naszą uwagę wokół cierpienia, bólu nieznośnego dla zwykłego człowieka, przeszywającego serce, w którym to odnajdujemy sens życia - bezgraniczną, niewypowiedzianą, bezwarunkową Miłość. Podczas wielkopiątkowej liturgii adorujemy Krzyż, który jest kluczem do Nieba, uwielbiamy zsieczonego Chrystusa, który oddał całego siebie za mnie i za Ciebie.

W naszej świątyni o godz. 18.00 rozpoczęliśmy nietypową Drogę Krzyżową, którą poprowadził Ks. Proboszcz. Jej wyjątkowość polegała na tym, że po usłyszeniu nazwy stacji, każdy wsłuchiwał się w to, co tylko do niego mówi Pan poprzez kolejne etapy Jego Męki. W ciszy i skupieniu każdy mógł otworzyć swoje serce, pozwolić przybić do krzyża swoje grzechy, dać przebić się na wskroś ogarniającej i wypełniającej miejsce pustki Miłości Pana Boga, każdemu było dana możliwość ukrzyżowania swojego życia w grzechu, aby powstać wraz z Panem Jezusem. Jeśli nie umrzesz - nie zmartwychwstaniesz.

Podczas liturgii adorowaliśmy Krzyż - narzędzie Zbawienia. po majestatycznym odsłonięciu krzyża podchodziliśmy z uwielbieniem, aby oddać cześć i chwałę, aby całując przybitego do niego Pana Jezusa sercem powiedzieć Jemu: "Tak, Panie, Ty wiesz, że Cię kocham".

Tak wielu przystąpiło dzisiaj do Komunii Świętej, tak wielu wypełniło Testament Pana Jezusa: "To jest Ciało moje... to jest Krew moja". Obyśmy jak najczęściej przytulali się do gorejącego Miłością serca Jezusowego.

Po przeniesieniu Pana Jezusa do Grobu, potulicka młodzież pod opieką p. Beaty Walczak, wprowadziła nas w nastrój głębokiego zamyślenia. Piękne myśli, pieśni wypływające z serc tych młodych ludzi wielu z nas naprowadziło na Drogę, Drogę, która prowadzi pod Krzyż.

Czy sercem powtórzysz słowa:

Nie zdejmę krzyża z mojej ściany
Za żadne skarby świata
Bo na nim Jezus ukochany
Grzeszników z niebem brata

Nie zdejmę krzyża z mego serca
Choć by mi umrzeć trzeba
Choć by mi groził kat - morderca
Bo krzyż to klucz do nieba

Nie zdejmę krzyża z mojej duszy
Nie wyrwę go z sumienia
Bo krzyż szatana wniwecz kruszy
Bo krzyż to znak zbawienia

Nie zdejmę krzyża z mego serca
Choć by mi umrzeć trzeba
Choć by mi groził kat - morderca
Bo krzyż to klucz do nieba

A gdy zobaczę w poniewierce
Jezusa krzyż i ranę
Która otwiera jego serce
W obronie krzyża stanę.

Materiał filmowy i fotograficzny.

26.03.2016.

Niosę koszyk a w nim pyszności,
Abyś pobłogosławił ten pokarm, mnie i wszystkich gości,
Abyśmy razem trwali w Wierze, Nadziei i Miłości.
Koszyk wypełniony smakołykami,
Twojej w naszym życiu obecności symbolami,
Bo Ty nieustannie jesteś z nami.

Od wczesnych godzin porannych do naszej świątyni przybywały tłumy. Piękna rodzinna tradycja – święcenie pokarmów. Czy tylko tradycja? Spacer z dziećmi? Przychodzimy do świątyni, aby pobłogosławić potrawy, które będziemy spożywać podczas świątecznego śniadania, do którego zasiądziemy po Mszy Świętej Rezurekcyjnej. Wielka Sobota to czas oczekiwania i intensywnego przygotowywania naszych serc i oczywiście brzuszków. To dusza i ciało stanowi Człowieka, tak więc dbamy o jedno i o drugie.

Wieczorem, o godz. 18.00 spotkaliśmy się przed kościołem. W Wielką Sobotę Księża święcą ogień i wodę. Ogień – symbol Chrystusa, Światłości świata. Od płonącego Paschału, który Kapłan wnosi do jeszcze ciemnego kościoła promienieje blask, światło, które przekazujemy jedni drugim, jak Dobrą Nowinę, o Zmartwychwstaniu. Chrystus powstaje z ciemnego grobu i niesie światu Światło, czy zapali Cię płomieniem Swojej Miłości?

Woda – symbol życia. Jezus jest Źródłem Życia, czy zechcesz czerpać ze zdroju Zbawienia? Tego dnia, odnawiamy przyrzeczenia chrzcielne, wyrzekamy się szatana, grzechu, obmyci Krwią Baranka wyznajemy i umacniamy w sobie Wiarę.

Do godz. 22.00 parafianie mieli okazję wsłuchać się w to co mówi do nas Pan. Wprawdzie Ochotnicza Straż Pożarna czuwała przy grobie Pana Jezusa, ale Ten czekał na każdego, aby wyszeptać Swoją Miłość. Dla Niego nie ma nic ważniejszego jak przebywanie z nami.

„Nic, nie musisz mówić nic, odpocznij we Mnie, czuj się bezpiecznie.
Pozwól kochać się, Miłość znajdzie Ciebie”.

To w Jego obecności, w ciszy i pokorze niektórzy szukali natchnienia, zastanawiając się jak przyczynić się, jak wskazać na Drogę do Zbawienia. Inni w ciszy, w rozmodleniu toczyli walkę z samym sobą, aby nie być na tej Drodze przeszkodą, aby oddać co najlepsze z siebie bliźniemu, który również zaufa Jezusa Sercu Miłosierdziem pałającemu.

Nasze czuwanie zakończyliśmy Koronką do Miłosierdzia Bożego. Trwając w oktawie Zmartwychwstania Pańskiego oraz przygotowując się do Niedzieli Miłosierdzia Bożego, każdego dnia po Komunii Świętej będziemy śpiewem błagać o Miłosierdzie dla nas i świata całego.

Relacja fotograficzna.

27.03.2016.

Chrystus Zmartwychwstał!
Prawdziwie Zmartwychwstał!
Alleluja! Alleluja!

Ta radosna nowina wczesnym rankiem, a dla niektórych głęboką nocą, obiegła mieszkańców naszej parafii. Już o godz. 6.00 straż czuwająca przy grobie Pana Jezusa poddała się Jego Miłości. Ksiądz Proboszcz w asyście druhen i druhów z OSP Potulice, przewodniczył uroczystej procesji, w której to obwieszczaliśmy zaspanym jeszcze potuliczanom, że nasz Pan pokonał śmierć.

Dzięki płomiennej homilii naszego Księdza Proboszcza mogliśmy spojrzeć na siebie z perspektywy Judasza, zdrajcy. Przenieśliśmy się na chwilę do Jerozolimy, do miejsca w którym stały stopy Pana Jezusa, oczyma wyobraźni dotykaliśmy pękniętej skały, na której stał krzyż.

Wierzymy, że i nasze serce pękło pod wpływem wydarzeń Triduum Paschalnego, gdyż i my dzisiaj potrafimy zdradzić Chrystusa czyniąc z miejsca świętego atrakcję turystyczną, w powszedniej bieganinie zapominamy o tym, co najważniejsze.

Czy i my nie postrzegamy świąt Wielkanocnych przez pryzmat ziemskich spraw bardziej niż przez przeżycia duchowe? Pan Jezus nie umarł dla czystych okien, umarł i zmartwychwstał, aby całą wieczność spędzić z nami. Radujmy się zatem i weselmy, nasz Pan nieustannie przebywa wśród nas, pokonał szatana, zwyciężył śmierć, aby każdy z nas mógł Żyć.

„Zmartwychwstał Pan i żyje dziś,
Blaskiem jaśnieje noc.
Nie umrę, nie, lecz będę żył,
Pan okazał swą moc.
Krzyż to jest brama Pana,
Jeśli chcesz przez nią wejdź.
Zbliżmy się do ołtarza,
Bogu oddajmy cześć”.

Kilka fotografii.

KWIECIEŃ 2016

03.04.2016.

Tobie się, Panie, oddaje w Koronce, Obudź we mnie serce płonące, Przytul w Twe ramiona gorące, Serce Miłością pałające. W Twoje miłosierdzie ufam, W sobie Jego pokładów szukam. Proszę Cię, Miłosierdzie Boże, Zbaw mnie, gdy zaostrzą się nade mną szatana noże. Świat bez Ciebie nic nie może, Do Ciebie uciekamy się, Panie Boże. Jezu ufam Tobie, Wybacz gdy coś źle robię.

Okres Oktawy Wielkiej Nocy kończy Niedziela Miłosierdzia Bożego. Już w Wielki Piątek Ksiądz Proboszcz podczas adoracji Najświętszego Sakramentu nauczył nas nowej melodii Koronki do Miłosierdzia Bożego. Modląc się słowami podyktowanymi przez Pana Jezusa św. S. Faustynie, każdego dnia przygotowywaliśmy nasze serca do Niedzieli Miłosierdzia Bożego. Nasz gość, Ks. Krzysztof, serdeczny Przyjaciel Ks. Proboszcza, podczas homilii namawiał nas do czerpania ze zdrojów Miłosierdzia Bożego, namawiał, abyśmy i my byli miłosierni, gdyż: „Błogosławieni miłosierni, albowiem oni Miłosierdzia dostąpią”.

Ufność w Miłosierdzie Boże to nie jedyny powód naszej dzisiejszej Radości. 3 kwietnia swoje imieniny obchodzi Ks. Ryszard. Z tej okazji Komitet Parafialny złożył na ręce Dostojnego Solenizanta serdeczne życzenia oraz bukiet pięknych kwiatów.

Parafialny chórek również pragnął wywołać uśmiech na twarzy Ks. Kapelana, i oprócz bukietu białych róż, pod patronatem Księdza Proboszcza przygotował autorską piosenkę i prezent - niespodziankę. Następnie wszyscy obecni na Mszy św. głośno i uroczyście wyśpiewali Księdzu Ryszardowi życzenia zdrowia, szczęścia i błogosławieństwa Bożego przez ręce Maryi.

Materiał fotograficzny i filmowy.

04.04.2016.

W naszej parafii odpust mamy,
Czas świętowania Zwiastowania NMP rozpoczynamy.
W Matce naszej Najświętszej wzoru posłuszeństwa szukamy,
I wraz z Nią „FIAT” powtarzamy.

W tym roku pierwszy raz w tak uroczysty sposób świętowaliśmy „imieniny” naszej parafii. O godz. 17.30 wszyscy uklękli na chwilę przed Najświętszym Sakramentem, aby potem dać wyraz swojej wiary idąc za Nim, wokół świątyni.

Mszy Świętej przewodniczył Ks. dr Andrzej Łysy, Rektor Seminarium Towarzystwa Chrystusowego dla Polonii Zagranicznej w Poznaniu, który to też skierował do nas Słowo Boże. W swojej homilii Ks. Andrzej nawiązywał do Miłosierdzia Bożego, jednym z aktów którego jest Zwiastowanie Najświętszej Maryi Pannie. Pan Bóg miłując nas, posłał na świat Swego Jedynego Syna Umiłowanego. Najświętsza Maryja Panna mimo swoich ludzkich planów pokornie zawierzyła Panu Bogu życie, cierpliwie i z miłością przyjmując Jego Plan. Warto dążyć do doskonałości, do wzoru, aby i w naszym życiu objawiło się Miłosierdzie Pana.

Tego wieczoru udzielane jest błogosławieństwo kobietom oczekującym potomstwa. Jak się okazało, w naszej parafii oficjalnie cieszyła się tylko jedna niewiasta. Błogosławieństwem zostały obdarzone również wszystkie obecne na Mszy Świętej dzieci i jak zwykle, zostały dla nich przygotowane niespodzianki.

Pod koniec uroczystego spotkania przy Stole Pańskim, poświęcone zostały również książeczki dzieci pierwszokomunijnych. Odtąd będą one mogły już posługiwać się nimi i coraz to pełniej uczestniczyć we wszystkich nabożeństwach czekając na dzień Pierwszej Komunii Świętej, kiedy to przyjmą do swych serc Pana Jezusa.

W tym szczególnym dniu, nie mogło zabraknąć chwili zamyślenia, rozmodlenia, chwili zjednoczenia z naszą Matką ukochaną. We wzruszającą atmosferę zagłębienia się w sens Zwiastowania NMP wprowadził nas anielski głos potulickiego Talentu – Moniki Domek, która to uwielbiła Matkę Bożą śpiewając Jej pozdrowienie: „Ave Maria”.

Tego dnia nie mogliśmy nie wspomnieć o fundatorce naszego kościoła, której 155 rocznicę urodzin będziemy niebawem obchodzić. Z tego też powodu, w naszej uroczystości wzięli udział przedstawiciele Zespołu Szkół im. Anieli hrabiny Potulickiej z Wojnowa wraz ze swoim sztandarem, a której przewodniczył dyrektor tej placówki oświatowej p. Stanisław Szwajca.

Niezmiernie ucieszył nas fakt, że razem z przedstawicielami Fundacji hr. Anieli Potulickiej z Wojnowa mogliśmy dzielić się Radością i mnożyć owoce miłosierdzia jakim wykazała się nasza wspólna ofiarodawczyni. Razem świadczymy i niesiemy miłosierdzie zwiastując Dobrą Nowinę wszystkim napotkanym na naszej Drodze życia.

Hołd Panu Bogu w naszej świątyni oddał również poczet sztandarowy Zespołu Szkół im. „Dzieci Potulic” w Potulicach oraz przedstawiciele Ochotniczej Straży Pożarnej z naszej miejscowości.

Kościół obchodząc święto Zwiastowania Najświętszej Maryi Pannie szczególnie zachęca do duchowej adopcji życia poczętego. Zobowiązanie się do jednej krótkiej modlitwy oraz odmówienia 10 Różańca Świętego każdego dnia ma moc wstawienniczą, która może uratować życie jednemu z tych najmniejszych, jak również może wzmocnić więzy rodzinne, zbliżyć do siebie małżonków starających się o potomstwo, przygotować do bycia dobrą Matką i odpowiedzialnym Ojcem.

Po zakończeniu uroczystości w sercach wielu rozbrzmiewały wersy pieśni, którą pięknie zaśpiewał parafialny chórek parafrazując słowa Najświętszej Maryi Panny:

„Oto ja służebnica Pańska.
Jak Bóg chce, tak niechaj się stanie.
Ja przyjmę Boga w me życie, przyjmuję Jego posłanie”.

Materiał fotograficzny.

06.04.2016.

6 kwietnia 2016 roku w Siedlcach odbył się finał X Ogólnopolskiej Franciszkańskiej Olimpiady Wiedzy o św. Maksymilianie. Naszą diecezję reprezentowała Julia Bryk, uczennica klasy I gimnazjum. Organizatorami tej edycji Olimpiady byli franciszkanie z Siedlec oraz trzy franciszkańskie prowincje (warszawska, krakowska i gdańska), a także Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego. Konkurs odbywał się pod patronatem Ministra Edukacji Narodowej. Jego celem było przybliżenie młodemu pokoleniu niezwykłej postaci św. Maksymiliana.

W olimpiadzie uczestniczyła młodzież z całej Polski. W pierwszym etapie – szkolnym, wzięło udział prawie 1,5 tys. gimnazjalistów i uczniów ze szkół ponad gimnazjalnych. Etap II (diecezjalny) przeprowadzono w 21 ośrodkach diecezjalnych 3 marca 2016 roku. Na finał wraz z opiekunami przyjechało 62 gimnazjalistów reprezentujących 25 diecezji. Uczniowie musieli wykazać się doskonałą znajomością życia i działalności św. Maksymiliana. W zdobyciu tej wiedzy w tym roku miała pomóc uczestnikom lektura pierwszego tomu „Pism” św. Maksymiliana oraz Dzieje Apostolskie.

Julia po zaciętej rywalizacji ostatecznie zajęła 27 miejsce. Szczerze gratulujemy Julii zdobytej wiedzy, która pozwoliła jej swobodnie rywalizować z innymi uczestnikami olimpiady. Życzymy dalszych sukcesów!

Materiał fotograficzny.

B.W.

23.04.2016.

Ściany milczą, bo gdyby mówić umiały, Z żalu i ze wstydu i tak by oniemiały, One świadkiem okrucieństwa się stały, Dlatego ciszą krzyczą i nieustannie Do przemyśleń będą nawoływały.

Nasza miejscowość została naznaczona historią, to tutaj rozgrywała się tragedia i porażka człowieczeństwa, ale i zwycięstwo Ducha. Dzisiaj mogliśmy uczestniczyć w 71 rocznicy wyzwolenia obozu Potulice – Lebrechstdorf. Na uroczystości, które odbyły się na cmentarzu ofiar, które oddały tutaj swoje życie w latach 1941-1945 przybyli goście z całej Polski. Wśród nich byli więźniowie, którzy doskonale pamiętają i swoim świadectwem przestrzegają przed okrucieństwem człowieka.

O godz. 11.30 wspólnie odśpiewaliśmy Hymn państwowy, a następnie, z bardzo słyszalnym w głosie wzruszeniem, wszystkich przywitał Burmistrz Miasta i Gminy Nakło nad Notecią, Sławomir Napierała.

Montażem słowno – muzycznym, uczniowie z Zespołu Szkół im. Dzieci Potulic wprowadzili nas w atmosferę zadumy.

Uroczystości nie mogłyby odbyć się bez najważniejszego punktu – bez Mszy Świętej w intencji zamordowanych głodem i pracą, jak również w intencji tych, którzy byli wśród nas i świadczyli o miłosiernej miłości bliźniego poprzez przebaczenie. Mszy Świętej przewodniczył nasz Ksiądz Proboszcz, który to wygłosił również okolicznościową homilię. Wsłuchując się w słowa wypływające z serca, z niejednych oczu spływały łzy. Ksiądz Proboszcz ofiarę tych najmniejszych - którym zabrane zostało prawo do życia, tych starszych - którym nie dane było cieszyć się codziennymi obowiązkami i chwilami wspólnie spędzonymi, przyrównał do Najwyższej Ofiary na Golgocie i tej, którą składali świadkowie Chrystusa w Rzymskim Koloseum. Z drżącym głosem, potulicką ziemię nasz Ksiądz nazwał ziemią świętą, naznaczoną krwią tak wielu tysięcy niewinnych osób.

Mogliśmy trwać w rozmyślaniach, szukać ukojenia po tych słowach, które z pewnością dla byłych więźniów były niczym balsam na zranione serca i uspokajać rozdzierający wewnętrzny krzyk wsłuchując się w słowa pięknej pieśni w wykonaniu Katarzyny Piaseckiej, uczennicy Zespołu Szkół im. Dzieci Potulic. Nie mniej pięknie i wzruszająco zaśpiewała Magdalena Napierała, która słowami znanego autora nawoływała zebranych, aby w naszych sercach nie było tego, co często degraduje człowieczeństwo – nie było pogardy i nienawiści.

Tego dnia wielu przystąpiło do Komunii Świętej, wielu umiłowało Pana Boga za daną, ale i zadaną nam wolność.

Po Mszy Świętej odbył się Apel Poległych, pod pomnikiem wiele delegacji złożyło wieńce i wiązanki kwiatów. Następnie przy akompaniamencie orkiestry wojskowej przemaszerowaliśmy pod bramę obozu i kamień upamiętniający tamte wydarzenia.

W tym miejscu swoimi myślami podzielili się przedstawiciele władzy samorządowej, jak również dostojni goście przybyli na te uroczystości. Wsłuchując się w melodię „Modlitwy Potulic”, którą zagrał na trąbce dla nas były więzień tego obozu, p. Mieczysław Grochowski wpatrywaliśmy się w napis na pomniku: „Jeśli ja zapomnę o nich, Ty, Boże na niebie, zapomnij o mnie”.

Z tego miejsca każdy udał się kontemplować minione wydarzenia do miejsc, które mimo, że mówić nie potrafią, nawołują do tego, aby człowiek człowiekowi był bratem, a nie katem.

Zapraszamy do obejrzenia obszernej relacji filmowej z tego wydarzenia.

Relację fotograficzną z tych uroczystości, można obejrzeć na stronach internetowych lokalnych mediów - Nakło24.pl i Kurier Nakielski.

MAJ 2016

03.05.2016.

Maryjo, Polski Królowo, Odmień nasz naród na nowo. Polacy i Polonia Cię błaga, Swoje życie w Twoje Matczyne ręce składa. Ty, o Pani, prowadź do Ojca nas, Bez względu na miejsce i czas. Polska Ciebie, Matko Najświętsza potrzebuje, Twa Miłość i blask niech nasze kroki do Ciebie kieruje.

Zgromadzeni wokół Stołu Pańskiego na Mszy Świętej o godz. 18.00, składaliśmy Panu Bogu ofiarę dziękczynno – błagalną. Dziękowaliśmy za to, że dał nam Królową, Najświętszą Maryję Pannę za patronkę naszego kraju, trwaliśmy w dziękczynieniu za uchwalenie Konstytucji 3 maja 1791 r. oraz za dar powołania naszej Ochotniczej Straży Pożarnej.

Ksiądz Proboszcz, który przewodniczył Mszy Świętej koncelebrowanej, skierował do nas wszystkich homilię, w której to podkreślił rolę jaką odegrała i odgrywa w naszej polskości Najświętsza Maryja Panna. Powołując się na wiele przykładów z literatury i swojego życia zakonnego dał świadectwo temu, że Maryja jest Ucieczką, jest Matką i Królową Polaków i Polonii, w ramionach której zawsze znajdziemy ukojenie.

We Mszy Świętej udział wzięła nasza Ochotnicza Straż Pożarna. Wspólnie z tymi, którzy zawsze biegną na ratunek prosiliśmy o wstawiennictwo św. Floriana. Ksiądz Proboszcz w kilku słowach wyjaśnił pojęcie odwagi różnie dzisiaj rozumianej. Ufni, że nasza ochotnicza jednostka zawsze odważnie będzie spieszyła nam pomoc trwaliśmy w dziękczynieniu i modlitwie za nich.

Każdy katolik powinien odważnie stać na straży Wiary w Chrystusa Pana. „Nie bójcie się tych, którzy zabijają ciało, lecz duszy zabić nie mogą. Bójcie się raczej Tego, który duszę i ciało może zatracić w piekle”. Warto pamiętać również, że Mamy Orędowniczkę u Boga, naszą Królową, która zawsze stanie w obronie swych dzieci.

W dniu tak wyniosłym bez względu na miejsce, w którym jesteśmy złóżmy u stóp Maryi nasze oddane, polskie serca:

Maryjo, Królowo Polski, jestem przy Tobie,
pamiętam o Tobie i czuwam na każdy czas.

Materiał fotograficzny.

07.05.2016.

„Niech Twój Święty Duch dziś przenika mnie,
I niech zawsze już gości w duszy mej.
Tak niech spłynie deszcz błogosławieństw Twych,
Ojcze obmyj mnie, Duchu Święty przyjdź”.

W wigilię Wniebowstąpienia Pańskiego w naszej parafii dokonywały się rzeczy wielkie. Tego bowiem dnia, z wizytą duszpasterską przybył do naszej wspólnoty Ks. Bp. Jan Tyrawa. Celem tego przyjazdu Pasterza naszej Diecezji, była wizytacja kanoniczna parafii, która odbywa się raz na pięć lat.

Pierwszym punktem w programie była Msza Święta połączona z udzieleniem Sakramentu Bierzmowania szesnastu osadzonym w Zakładzie Karnym, gdzie opiekę duszpasterską sprawuje Ks. Ryszard Czajka TChr. Zarówno w Zakładzie Karnym, jak również potem w kościele parafialnym, w wydarzeniach dnia dzisiejszego uczestniczyli przełożeni naszych księży. Byli to: Wikariusz Generalny Towarzystwa Chrystusowego dla Polonii Zagranicznej, Ks. Bogusław Burgat oraz Ekonom Generalny tegoż Zgromadzenia, Ks. Zbigniew Kutnik. Swoją modlitwą i pomocą w jednaniu z Panem Bogiem w sakramencie pokuty gościnnie wspierał Ks. Krzysztof Amborski – proboszcz parafii pw. Św. Brata Alberta w Występie.

Kolejny punkt wizytacji kanonicznej to spotkanie z Radą Parafialną naszej wspólnoty. Ponad godzinne spotkanie, to żywa dyskusja na temat roli świeckich w życiu kościoła. Trzeba tutaj podkreślić i zaznaczyć, że była to naprawdę „żywa dyskusja”. Gdyby nie ograniczenia czasowe, Ks. Bp. Jan jeszcze długo by słuchał, co Tym, którzy stanowią Kościół leży na sercu.

Kulminacyjnym punktem tego dnia była wieczorna Eucharystia, w czasie której Sakrament Bierzmowania przyjęło wielu młodych ludzi z naszej parafii.

Z racji wizytacji kanonicznej, Ksiądz Proboszcz na początku Mszy Świętej odczytał sprawozdanie, w którym dokonał podsumowania działalności parafii na przestrzeni ostatnich pięciu lat. Wyraził również nadzieję na dalszą owocną współpracę w budowaniu Kościoła, który tworzymy jako wspólnota.

Ordynariusz Diecezji Bydgoskiej, Ks. bp Jan Tyrawa skierował kilka słów do tych, którzy namaszczeni Duchem Świętym idąc przez życie mają odważnie głosić Wiarę w Pana Jezusa. W swojej homilii Ks. Biskup mówił o czasem niedostrzegalnych cudach, które zachodzą w życiu każdego człowieka, o działaniu Pana Boga, które nieraz niezrozumiałe dla nas jest kolejnym stopniem do Domu Ojca, do którego każdy z nas zmierza. Nawoływał również do nadawania sensu wszystkim wydarzeniom naszego życia, polecał, abyśmy wszystko oddawali w ręce Pana Boga, bo tylko w Nim odnajdziemy odpowiedzi na tak często powtarzane pytanie: „Dlaczego?”.

Wszystkim obecnym Ks. Biskup Jan udzielił pasterskiego błogosławieństwa, i w pożegnalnym słowie apelował, abyśmy zawsze pamiętali, że to my jesteśmy świątynią, w której mieszka Duch Święty.

Niech więc nasza wspólna modlitwa, na której licznie się zgromadziliśmy rozkwitnie owocami Ducha Świętego: Miłością, Radością, Pokojem, Cierpliwością, Łaskawością, Dobrocią, Uprzejmością, Cichością, Wiernością, Skromnością, Wstrzemięźliwością oraz Czystością.

Nasze serca wypełnione darami Duchami Świętego,
Mądrością, Rozumem, Umiejętnością, Radą, Męstwem, Pobożnością i Bojaźnią Bożą,
Niech się już nie trwożą, na łaskę Pana i Zbawiciela niech się otworzą.
Idziemy wspólnie w świat, niosąc radosną pieśń,
że każdy człowiek to nasza Siostra i nasz Brat.
Gdy tak się miłować będziemy, Królestwo Boże odnajdziemy,
Wraz z Maryją tam się spotkamy,
Chwałę Duchowi Świętemu zaśpiewamy.
Umocnieni Jego darami, wiemy, że trwając w Wierze nigdy nie będziemy sami.
Niech nasze życie stanie się Jego łask obfitością,
Uskrzydleni Bożą Miłością,
bądźmy tego świata Światłością.

Materiał fotograficzny i kilka kadrów filmowych.

21.05.2016.

21 maja 1991 Ksiądz Ryszard dokonał milowego w swym życiu kroku.
Usłyszał Pana Boga wezwanie i przyjął to nieproste zadanie,
jakim jest w bliźnim Pana Boga miłowanie.
„Wszystko dla Boga i Polonii Zagranicznej” takie jest przesłanie,
Nie ma nic piękniejszego i zarazem trudniejszego niż Panu Bogu w pełni życia ofiarowanie.
Ksiądz ma moc grzechów odpuszczania,
Wiele dusz przez posługę Księdza dostąpi zbawienia,
Gdyż to Kapłan przemienia chleb w Chrystusa Ciało,
Łask Bożych Ksiądz otrzymuje niemało,
Aby w każdym zakątku świata Najwyższego Pana Przedwieczne Słowo rozbrzmiewało.

Ksiądz Ryszard 25 lat temu tego dnia przyjął sakrament kapłaństwa. W Jego intencji Ksiądz Proboszcz odprawił uroczystą Mszę Świętą, w której uczestniczyli licznie zebrani parafianie. Na ołtarzu Pańskim wraz z ofiarą Pana Jezusa wznieśliśmy do Boga Ojca modlitwy dziękczynno-błagalne za dar powołania Ks. Ryszarda oraz prośby o wszelkie potrzebne łaski do pełniejszego wykonywania tego nieprostego zadania.

W modlitwie łączyli się z nami najbliżsi Ks. Ryszarda, którzy wspierali go na każdym kroku od początku Drogi, którą podjął. Tego wieczoru i homilia była wyjątkowa, gościnnie swoim doświadczeniem dzielił się z nami Misjonarz z Ekwadoru, br. Mariusz, siostrzeniec naszego Ks. Kapelana. Podczas tej wyjątkowej Mszy Świętej nie zabrakło chwil wzruszenia, niejednym zadrżał głos gdy składali Ks. Ryszardowi życzenia.

A po Eucharystii Ksiądz Proboszcz dla osłodzenia tego pięknego jubileuszu zaprosił całą wspólnotę eucharystyczną do Domu Parafialnego na kawałek tortu.

Niech Tobie, Księże Ryszardzie, Pan Bóg błogosławi,
Przez Twą posługę wiele dusz zbawi.
Matka Boża niech do Swego serca tuli,
Uciekaj się zawsze, Księże, pod płaszcz Świętej Matuli.
Święci Aniołowie niech strzegą, opieką otaczają,
A dni spędzone z nami serce Radością i Pokojem napełniają.

Relacja fotograficzna.

22.05.2016.

„Uroczysty dzień Komunii jest największą mą Radością,
Jezus żywy w moim sercu dziś objawił Miłość Swą”.

Po długich przygotowaniach w naszej parafii nastał uroczysty dzień I Komunii Świętej. Dla kilkunastu dzieci z naszej parafii, ich rodziców, Pani Katechetki oraz naszych Księży był to dzień naprawdę doniosły.

Pierwszy raz nasi Milusińscy przystąpili do sakramentu Spowiedzi Świętej oraz pierwszy raz w pełni uczestniczyli we Mszy Świętej, przyjęli Pana Jezusa do swych czystych, dziecięcych serc.

Ksiądz Proboszcz w swojej homilii zwrócił szczególną uwagę na najważniejszy Prezent jaki dzisiejszego dnia otrzymały nasze dzieci – Pana Jezusa pod postacią chleba i wina. Żadne inne dobra materialne nie dadzą prawdziwej Radości i Pokoju. Mimo pięknych podarunków, którymi nasze Pociechy obdarowali ich najbliżsi, to Pan Jezus dał im najcenniejsze co miał - Siebie.

Obyśmy pamiętając o tym dbali, aby Ci, którzy pierwszy raz dzisiaj przystąpili do Stołu Pańskiego jak najczęściej rozpakowywali i odkrywali na nowo głębię Daru, który mimo upływu czasu nie straci swojej wartości oraz świetności.

Podczas Mszy Świętej padło wiele wzruszających słów wdzięczności skierowanych w stronę wszystkich, którzy przyczynili się do tego, aby dzieci spotkały się z Panem Bogiem w Eucharystii. Ufamy, że za tymi słowami i łzami Szczęścia będą miały miejsce uczynki szerzące Wiarę, Nadzieję i Miłość, które możemy czerpać ze Zdroju Życia - Eucharystii.

Dziś przyjąłem Panie Cię do siebie,
oby w moim sercu było Tobie tak dobrze jak w Niebie.
Choć mam serce jeszcze maleńkie, dziecięce,
Oddaje je w Twoje, Panie, ręce.
Pragnę karmić się, o Chryste, Tobą,
Chcę byś był w życiu moim Żywą Wodą.
Błogosław Mamie i Tacie, Panie,
By nauczyli mnie co znaczy Ciebie miłowanie.
Pragnę jak najczęściej w Eucharystii przyjmować Cię,
Abyśmy w Niebie wszyscy razem spotkali się.

Materiał fotograficzny.

26.05.2016.

Boże Ciało między nami dzisiaj przebywało, Kapłańskimi rękoma ulicami naszej miejscowości niesione było, Wszystkie nasze miejsca życia i pracy błogosławiło. Ciało i Krew, Chleb i Wino otaczaliśmy czcią i Miłością, Radowaliśmy się Jego nieugaszoną Światłością. Boże Ciało wśród nas zamieszkało, Aby nigdy niczego nam nie brakowało. Prowadzić i błogosławić nam będzie wszędzie, Jeśli tylko na tronie w twym sercu, rodzinie, domu siędzie. Boga Ciało, niech będzie przez nas uwielbione, pochwalone, Za to, że nam zostało objawione i na wieki zostawione.

Parafianie w szczególny sposób uczcili dzisiaj Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Pańskiej. O godz. 11.00 tłumnie zebraliśmy się w naszej świątyni, aby rozpocząć wspólne świadczenie o Miłości Pana Boga, jakiej każdy z nas doświadczył. Dzisiaj w sposób szczególny Jego Światło emanowało z pięknej nowej monstrancji, która uwydatniała blask Jego Chwały.

Drogę Panu Bogu w Hostii utajonemu kwiatami słali nasi Milusińscy. Przebyliśmy drogę do ołtarzy umieszczonych w różnych zakątkach naszej miejscowości. Tym samym zaprosiliśmy Pana Boga do naszej codzienności. W modlitwie błagaliśmy, aby obecny pod postacią chleba i wina towarzyszył nam podczas naszego ziemskiego pielgrzymowania do Domu Ojca. Potuliczanie przez aktywny udział w procesji dali odważne świadectwo ich Wiary. Po błogosławieństwie na cztery strony świata wzięliśmy udział w uroczystej Mszy Świętej, której przewodniczył nasz Ks. Proboszcz. Na początku spotkania przy Stole Pańskim poświęcony został nowy ornat – prezent od rodziców dzieci pierwszokomunijnych. W swojej homilii gościnnie wspierający naszych Księży, Ks. diakon Przemysław Marek TChr wzywał do pełnego zaufania Panu Bogu w najmniejszych sprawach naszej codzienności. Ksiądz diakon prosił, abyśmy otworzyli drzwi naszych serc i domów przed Tym, Który dał nam całego Siebie. Pod koniec Mszy Świętej dla wszystkich dzieci, które dzielnie i w bardzo odświętny sposób przeżywały tę uroczystość Ksiądz Maciej przygotował pyszne lody.

Krew Twoja Panie jest jak Źródło Żywej Wody,
Czerpiemy z niego dla serc naszych ochłody.
Ciało Twe, Panie, spożywać chcemy,
W każdym zakątku świata chwalić Cię będziemy.
Jezu w Hostii utajony, bądź nam uwielbiony,
Jesteś życia naszego Światłością,
Zaniesiemy Cię bliźniemu i będziemy dzielić się Twoją Miłością.
Ty z Nieba zstąpiłeś, Przenajświętsze Ciało i Krew Swoją nam zostawiłeś,
z nami jesteś, będziesz, tak jak byłeś.

Materiał fotograficzny i filmowy.

CZERWIEC 2016

01.06.2016.

Za nami miesiąc maj,
Matkę Bożą uwielbiał cały kraj,
Potulickie Maluchy też Najświętszą Panienkę czciły,
Codziennie pod figurkę Maryi Panny przychodziły.
Ona dawała im Swe łaski, do serca przytulała,
Każdego oddzielnie i równie mocno kocha jak kochała.

W miesiącu maju dzieci aktywnie brały udział w nabożeństwach majowych. Ksiądz Proboszcz spotykał się każdego dnia na kilkuminutowej modlitwie o godz. 17.00 z gromadką Milusińskich przy figurce Matki Bożej. Owocem tych wspólnych chwil niewątpliwie jest Radość oraz ziarno Wiary, które zostało posłane na żyzną glebę tych młodych serc. Wspólne chwile nieraz Ks. Maciej umilał słodkimi niespodziankami. Na najwytrwalszych i tych, którzy ułożyli całą wyklejankę z obrazków, jakie dzieci otrzymywały po codziennej modlitwie, na koniec maja czekały sowite nagrody. Podsumowując miesiąc poświęcony szczególnej czci Matki Bożej Ksiądz Maciej ugościł w domu parafialnym wszystkich obecnych na nabożeństwie pysznym tortem oraz ogromną porcją lodów z bitą śmietaną. Największą nagrodą dla naszego Ks. Proboszcza są uśmiechnięte buzie naszych dzieci oraz iskry prawdziwej Radości, którą nasze pociechy przekazują dalej.

Maryjo, Królowo pięknej Miłości,
Spraw, abyśmy byli Dziećmi Bożej Światłości.
Do serca przytul nas matczynego,
Aby w żadnym zakątku świata nie zabrakło śmiechu dziecięcego.
Niech każdy, i duzi i mali,
Pana Boga za taką Matkę jak Ty chwali.
Tobie, Panno Najświętsza za łaski dziękujemy,
Nieść przez życie Twą chwałę i cześć obiecujemy.
Jesteśmy dziećmi Twoimi i Pana Boga,
Ufając Tobie prosta będzie każda nasza życiowa Droga.

I na koniec oczywiście kilka fotografii.

10.06.2016.

Dzień dziecka w Potulicach świętowaliśmy,
Wspólnie się bawiliśmy, mecz piłki nożnej zagraliśmy.
Własne EURO mamy, w piłkę z Funkcjonariuszami gramy.
Tyle radości Maluchom daliśmy, ich brzuszki słodyczami nagradzaliśmy.

Na terenie Zespołu Szkół w Potulicach obchodziliśmy Dzień Dziecka. Przygotowanych było wiele atrakcji dla naszych Milusińskich. Jednak na najlepsze trzeba było czekać do samego końca. Najwytrwalsi mogli oglądać i kibicować drużynie Księdza Proboszcza. Takich akcji z całą pewnością nie zobaczymy w najbliższym czasie nawet w relacji z Francji. Niektórym nie przeszkadzał deszcz, który przynosił orzeźwienie walczącym o każdą bramkę. Trzeba przyznać, że walka była zacięta. Kibice również dali z siebie wiele, były pompony, plakat zagrzewający do walki i przeplatane okrzyki dopingu i ekscytacji, gdy sytuacja przy piłce zaostrzała się. Miłosierni parafianie pozwolili Funkcjonariuszom ZK kolejny raz wygrać mecz. Ksiądz Maciej zapewnił, że w kolejnym roku tak dobrze już nie będzie. Tak więc, trwając w oczekiwaniu na mecz rewanżowy zapraszamy do obejrzenia galerii zdjęć.

Gola, gola chcemy, niejedną bramkę zdobędziemy!
Puchar trafił do Zakładu Karnego znów,
Pora odegrać się już.

12.06.2016.

Dzień Dziecka świętujemy,
Bawić się nie przestajemy.
Duży czy mały,
Każdy został stworzony dla większej Bożej chwały.
Cieszymy się i bawimy,
Radość Dziecka Bożego pomnożymy.

Parafianie z Gorzenia pod przewodnictwem Pana Sołtysa – Jerzego Mrówczyńskiego, Rady Sołeckiej, oraz dzięki dużemu zaangażowaniu wielu sponsorów, wśród których był również nasz Ksiądz Proboszcz, zorganizowali dla Maluchów kolejne popołudnie pełne wrażeń, zabaw i emocji. Nie zabrakło tańców, radosnych konkurencji dla dzieci i ich rodziców, każdy odważny i chętny mógł spróbować jazdy konnej.

Niesamowitą frajdę dzieciom dostarczyła Ochotnicza Straż Pożarna ze Ślesina, która to utworzyła basen z piany, w której radośnie pluskały się nasze pociechy. Niedzielne popołudnie w rytmach muzyki płynącej z głośników upłynęło pod znakiem wielu atrakcyjnych nagród, brzuszków wypełnionych owocami oraz buzi wysmarowanych łakociami. Każdy biorący udział w tym radosnym wydarzeniu mógł poczęstować się pysznymi kiełbaskami z ogniska. Obyśmy jako Rodzina parafialna częściej spotykali się i dzielili tym, co w nas najlepsze.

Dzieci, dzieci, czy Wy wiecie,
Największą Nagrodą dla nas jest, gdy radośnie się śmiejecie.
„Bądźcie jak dzieci”, mówił nasz Pan,
„A ja Wam Niebo dam”.
W Dobrym nie ustawajmy,
Radość światu dajmy.

Relacja reporterska.

17.06.2016.

Przez cały miesiąc maj, dzieci które przychodziły na nabożeństwa majowe, otrzymywały „zadanie domowe”. Zawsze było to narysowanie jakiegoś elementu z codziennego życia. Poniżej przedstawiamy efekty twórczości dzieci. Jednak jak widać na niektórych rysunkach, rodzice też dobrze się bawili i chcieli pokazać że też są utalentowanymi „dziećmi bożymi”.

• Kwiatki przy kapliczce Matki Bożej.
• Flagi narodowe, kościelne i maryjne przy kościele.
• Rozkwitające konwalie.
• Wspominamy Św. Floriana, a więc strażak w oczach dziecka.
• Krzew bzu przy figurce.
• Matka Boża.
• Maryjny kwiat – lilia.
• Po wizytacji ks. Biskupa – nakrycie Jego głowy – mitra.
• Zachodzące słońce.
• Ulubione owoce to kolejne zadanie.
• Samochód moich rodziców.
• Moja rodzina.
• Nasz kościół.
• Kim będę.
• Ulubiona zabawka.
• Zwierzak w moim domu.
• Mój rower.
• Ulubione lody.
• Jubileuszowy tort dla ks. Ryszarda.
• Ks. Ryszard oczami dzieci.
• A tutaj ks. Maciej w oczach dzieci.
• Tęcza to kolejne zadanie do namalowania.
• Nasi kochani dziadkowie.
• Ołtarz w naszym kościele.
• Ta najpiękniejsza – Mamusia.
• Postacie z bajek.
• Słoneczko się smuci, bo nasze spotkania przy figurce z Matką Bożą zbliżają się ku końcowi.

18.06.2016.

Podczas VIII Międzydekanalnego Festiwalu Piosenki Religijnej „Śpiewaj Panu”, który odbył się w Olszewce, potulickie Gwiazdy swym darem zachwyciły surowe Jury, które doświadczyło jak na 60 melodii i rytmów można chwalić Pana.

Z dumą oświadczamy, że w każdej kategorii wiekowej, w której udział wzięły przedstawicielki potulickiej Rodziny parafialnej, mimo licznej konkurencji wyłonione zostały nasze Talenty.

I tak, w najmłodszej grupie klas I-III swym anielskim głosem zebranych w stan duchowego uniesienia wprowadziła Rozalia Ciaciuch.

W starszej kategorii wiekowej, tj. wśród uczniów szkół gimnazjalnych i ponadgimnazjalnych Chwałę Panu wyśpiewały Katarzyna Piasecka, Magdalena Napierała, Julia Cholewczyńska oraz Kornelia Trzcińska. Magdalena Napierała zdobyła pierwsze miejsce w grupie solistów, a w duecie z Julią Cholewczyńską zajęły miejsce trzecie.

Szanowne Jury, które zatopiło się w barwie głosu i głębi przesłania piosenki śpiewanej przez Katarzynę Piasecką również postanowiło wyróżnić Talent naszej Gwiazdeczki.

Fundacja „W Kuźni” urzeczona pięknem wykonania prezentowanych utworów i serc tych, którzy chcą pomnażać darowane im przez Pana talenty przyznała cztery nagrody w postaci możliwości nagrania piosenek w studiu nagrań Fundacji. Szansę tę otrzymały Katarzyna Piasecka i Magdalena Napierała.

Serdecznie dziękujemy organizatorom, tj. Niepublicznej Szkole Podstawowej im. Józefa Blechacza oraz Stowarzyszeniu na Rzecz Rozwoju Olszewki i Lubaszcza za możliwość podzielenia się swym darem muzycznym wszystkim pieśnią chwalącym Pana. Nasze Gwiazdy z ogromną wdzięcznością wielbić będą Stwórcę, a my jako ich wierni fani będziemy ich wspierać i modlić się o większe owoce ich Talentu.

Kilka fotografii z tego wydarzenia tutaj, natomiast utwory którymi nasze wschodzące gwiazdy wyśpiewali sobie nagrody, usłyszymy niebawem.

Pieśnią i tańcem w Niebie Aniołowie chwalą Pana,
Proszą by jak największa łaska była nam dana.
Nasze parafianki piękny dar otrzymały,
Chwałę za to Panu Bogu dały.
Talentu swego nie zakopujcie,
za wszystko Panu Bogu śpiewem dziękujcie.
My Was modlitwą otoczymy,
Chętnie swój wkład w Wasze w Duchu Bożym wychowanie włożymy.
Z przyjemnością słuchać Waszych pięknych głosów będziemy,
Z wdzięczności z oklaskami i uśmiechami życzliwymi przed Wami staniemy.
Pieśnią i tańcem, Bożą Radością rozsławimy na świecie Imię Pana,
By każdy szczerze przed Jego Majestatem zgiął swoje kolana.

21.06.2016.

Hurrra, hurrrra, cieszą się Aniołowie w Niebie,
Rodzice Maluchów i Przedszkolaki uciekają się, Panie, do Ciebie.
Podziękować za miniony rok katechetyczny
przed ołtarzem Twoim rodzice i ich dzieci chciały,
Gdyż wiele Łask w tym czasie otrzymały.

Niezwykłą dojrzałością w Wierze, ogromem Nadziei oraz obfitością Miłości, wykazali się Rodzice potulickich Maluchów klasy „0”.

Ci, którzy są wzorem dla tych małych Badaczy świata pokazali, że do Pana Boga modlić się należy nie tylko, gdy wokół trwoga. Na prośbę Rodziców potulickich Milusińskich o godz. 17.00 odprawiona została specjalna dziękczynno-błagalna Msza Święta w intencji wschodzących latorośli oraz tych, którzy dbają o ich wzrost duchowy i o to, aby nie zabrakło w ich życiu najważniejszego Sadownika – Pana Boga.

Ksiądz Proboszcz dumny ze swych parafian z ogromną Radością wraz ze wszystkimi w Górę wzniesionymi Sercami, dziękował za miniony rok szkolny i katechetyczny, za wszelkie łaski, które spłynęły na dzieci i ich rodziców, za lekcje życia. Jedną z nich była właśnie dzisiejsza Eucharystia, na której zgromadzili się wszyscy, którzy oddają pod opiekę wiecznej Miłości swoje Pociechy. A w krótkim, okazjonalnym Słowie Bożym, przypomniał żeby dzieci pamiętały o modlitwie w czasie wakacji i o swoim bezpieczeństwie, aby zawsze słuchali swoich zastępców Bożych na ziemi, którymi są właśnie ich ukochani Rodzice.

A rodzice jak widać nauczyli się już zaufania Panu Bogu i pragnąc dzielić się tą wiedzą przyszli ze swoimi cudownymi stworzeniami przed ołtarz Pana podziękować Jemu za możliwość wychowania ich w duchu Bożej Miłości.

Mimo, że rok szkolny kończy się dopiero w piątek, inicjatywa Rodziców pokazała jak bardzo zależy im na błogosławieństwie Bożym dla tych Najmniejszych.

Po błogosławieństwie Bożym, którego udzielił szczęśliwy nasz Ksiądz Proboszcz, dzieci otrzymały okazjonalne dyplomy potwierdzające zakończenie roku katechetycznego oraz rozpoczęcie wakacji z Panem Bogiem. Nie zabrakło również i czegoś słodkiego dla ciała.

Rodzice Przedszkolaków i klasy „0”zdali na 5 tę lekcję życia,
Wiedzą, że jeszcze niejeden szczyt jest przed Nimi i ich Pociechami do zdobycia.
Przykład swoim dzieciom dali, aby w każdej sytuacji Panu Bogu ufali
I za wszystko Jemu dziękowali.
Owocem tej wspólnej modlitwy są buzie dzieci uśmiechnięte,
Serca ich i rodziców promieniem błogosławieństwa Bożego muśnięte.
Jest to przykład godny naśladowania,
a wtedy zastępy aniołów Bożych będą nie do pokonania.
Niestety, nie każdy kto otrzymuje potrafi dziękować,
Serce swoje i życie swych dzieci Panu Bogu ofiarować.
Ci rodzice z Radością postanowili pod płaszcz Najświętszej Panienki swe Pociechy schować,
aby te potrafiły Miłość w przyszłości innym darować.
Jakie Ziarno posiejemy taki Owoc zbierzemy,
Wstydzić się czy szczycić przed tronem Ojca będziemy?

26.06.2016.

Śpiewać Panu chcemy, W świat Jego Chwałę zaniesiemy. Piękne głosy mamy, Jemu Najwyższemu je zawdzięczamy. Takim Talentem obdarowani, czujemy się do głoszenia Bożego Królestwa zobowiązani. Z Radością w sercu i głosie czynić to będziemy, Uwielbienie Panu damy, Aby dla Niego otworzyły się wielu serc bramy.

Wschodzące Gwiazdy Potulic na specjalne zaproszenie Księdza Proboszcza spotkały się w Domu Parafialnym, aby wspólnie uczcić swój wokalny sukces. Zebrani przy stole, na którym nie brakowało ulubionego dania i deseru młodzieży: różnych rodzajów pizzy i pysznych lodów z truskawkami i bitą śmietaną, nasze Talenty w Dzień Ojca postanowiły naszemu Ojcu Duchownemu zaśpiewać przy akompaniamencie równie utalentowanej Pani Beaty. Na buziach gościł uśmiech, a w sercach wszystkich Radość.

Podczas spotkania został zawarty kontrakt z naszymi wokalnymi Perełkami, o którym Ksiądz Proboszcz wspomniał podczas niedzielnej Mszy Świętej. Zgodnie z obietnicą z pewnością jeszcze nie raz usłyszymy jak swoim Darem chwalą Pana nasze parafianki, ale i o nich usłyszy jeszcze świat. Przygotowania trwają, a oto próbki możliwości wschodzących Gwiazd naszej parafii.

• FIONA PRZYBYŁ
• MAGDALENA NAPIERAŁA
• JULIA CHOLEWCZYŃSKA
• KATARZYNA PIASECKA
• DUET JULIA I MAGDA

My jesteśmy Waszymi fanami,
Cieszymy się, że jesteście z Nami,
Wspierać Was modlitwą będziemy,
U Pana Boga za Wami staniemy.
Prosimy, nie zmarnujcie Talentu swego,
W każdym zakątku świata wychwalajcie nim Najwyższego.

LIPIEC 2016

01.07.2016.

Matko Pocieszenia, W Tobie nawet najsilniejsi szukają schronienia, Przed Twym obrazem chylą sztandar i głowę Wszystkie Służby Mundurowe. Pod Twój płaszcz, Najlepsza Pocieszycielko się uciekają, Wiedzą, że lepszej Orędowniczki u Pana Boga nie mają. Niech Służby Mundurowe w Pokoju żyją, Abyśmy zawsze bezpiecznie mogli wielbić Twoje cudowne imię, Maryjo.

Nasza Ochotnicza Straż Pożarna, dumnie reprezentowała Potulice na XIV Pielgrzymce Służb Mundurowych w Borku Wielkopolskim – rodzinnej miejscowości ks. Proboszcza.

Tradycją jest to, że 1 lipca do Sanktuarium Maryjnego na Zdzieżu przybywa pielgrzymka Służb Mundurowych, aby pokłonić się Najświętszej Maryi Pannie i aby od Niej czerpać siły do niesienia pomocy innym. Ci, których powołaniem jest służba ukochanej Ojczyźnie oraz ratowanie życia ludzkiego, licznie i uroczyście przemaszerowali ulicami Borku Wielkopolskiego.

Pielgrzymka wyruszyła z placu targowego pod pomnik św. Jana Pawła II, gdzie złożono najpierw wiązanki kwiatów a następnie meldunek Panu Burmistrzowi. Potem uroczysty pochód przemaszerował w stronę Sanktuarium.

Wszyscy obecni oddali hołd Najświętszej Maryi Pannie, Matce Pocieszenia przed Jej obrazem nad ołtarzem głównym, który odsłonięty został wśród dźwięków trąbek.

Na początku uroczystości wszyscy goście zostali oficjalnie przywitani. Zebranych było 47 pocztów sztandarowych i 98 delegacji strażaków, strażników miejskich, bractw kurkowych, przedstawicieli kół łowieckich, leśnictwa, grup rekonstrukcyjnych, harcerzy i młodzieżowych drużyn pożarniczych, łącznie około 520 osób.

Nasza delegacja jako jedyna przybyła z województwa kujawsko-pomorskiego i pewnie dlatego została przywitana oklaskami.

Msza Święta, której przewodniczył Ksiądz Biskup Zdzisław Fortuniak odprawiona została przy ołtarzu polowym. Podczas homilii Ksiądz Biskup zwrócił się do zgromadzonych między innymi takimi słowami: „Jesteście świadkami niejednokrotnie ludzkich nieszczęść i wołania o pomoc – na drogach i na polach, w domach mieszkalnych i budynkach gospodarczych… Tam, gdzie ludzie żyją i tam, gdzie pracują. Uczestniczycie w sytuacjach, które wymagają fachowego przygotowania, ale zarazem są wołaniem o serce, o pocieszenie, są wołaniem o miłosierdzie. Wszystko to ujawnia się w specjalny sposób przed wizerunkiem Matki Pocieszenia”. Podczas tego wydarzenia akcent położony został na wdzięczność i błaganie o błogosławieństwo Boże dla tych, którzy stają w obronie Życia.

A po tej najważniejszej części Pielgrzymki, wszyscy udali się na integracyjny i smaczny poczęstunek.

Panie Boże, chroń naszych Strażaków,
Napełnij odwagą i męstwem serca naszych dzielnych chłopaków.
Często o ich pomoc wołamy, wiele im zawdzięczamy.
Błogosław wszystkim, którzy w Mundurze służą,
Niech nie przestraszą się żadną życiową burzą.
Na ich ratunek w chwilach zagrożenia zawsze liczymy,
Że poprowadzisz ich Dobra i Miłosierdzia Drogą wierzymy.
Zawsze ilekroć na pomoc bliźniemu wyjeżdżają,
Niech napełnieni i umocnieni Wiarą w Ciebie bezpiecznie do domu wracają.
Pod Twoją opiekę ich, Panie Boże, oddajemy,
W błaganiach o pomyślność i we wdzięczności za ich posługę nie ustaniemy.

Bogaty materiał filmowy można zobaczyć tutaj a fotograficzny tutaj.

02.07.2016.

Wszyscy Pielgrzymami jesteśmy, wszyscy do Domu Ojca zmierzamy, Dlatego tymczasem łącząc się w modlitwie, Siostry i Braci wędrujących do naszej Mamy wspieramy. Z Nakła pielgrzymka do Częstochowy ruszyła, Po drodze nas odwiedziła, a parafia Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny Szczerze ich wszystkich ugościła.

Od samego rana w naszej parafii trwały przygotowania do tego, aby powitać pielgrzymów zmierzających na Jasną Górę.

Grupa „Srebrna” już 30 raz wyruszyła dzisiaj z Nakła i z pięknym śpiewem chwalącym Pana Boga przeszła ulicami naszej miejscowości, aby podzielić się Bożą Miłością z bliźnimi z Potulic.

Taki jubileusz uczciliśmy wszyscy krótką, żywą i nasyconą Radością modlitwą przed Tabernakulum w naszej świątyni.

Dumni z tego, że tak wiele serc płonących Bożą Radością przechodzi przez naszą miejscowość, zaprosiliśmy wszystkich na pyszne, zdrowe i obfite śniadanie. Nasi współbracia w Chrystusie Panu, z którymi pielgrzymowaliśmy do Górki Klasztornej i Kcynii, z okazji tak wielkiego święta grupy „Srebrnej” zostali również poczęstowani kawą podawaną w nie byle jakich kubkach, ale w porcelanowych filiżankach oraz pysznymi świeżo upieczonymi specjalnie dla nich drożdżówkami.

Jaki Król, takie i królestwo, jesteśmy Dziedzicami dlatego też pragniemy dawać z siebie to, co w nas najlepsze. W związku z tym, otoczyliśmy wszystkich pielgrzymów życzliwością, serdecznością, zapewniając o duchowej jedności z Nimi i błogosławiąc na drogę naszym „Sreberkom”.

Do Matuli zmierzacie,
swą ufność w Niej pokładacie.
Pamiętajcie, że sercem idziemy tam z Wami,
aby pokłonić się Pannie nad Pannami.
Niech pogoda Wam sprzyja,
życzliwość ludzka nie omija.
Oby było jak najmniej pęcherzy,
może dzięki Waszemu świadectwu
niejeden obywatel Polski w Pana Boga uwierzy.

A jak to wyglądało można zobaczyć na filmie video i na fotografiach.

02.07.2016. KAŹMIEROWO.

Kaźmierowo swoją uroczystość ma,
Pod opiekę hrabiny Anieli Potulickiej się ucieka.
To Ona dała początek tej miejscowości,
W której dzisiaj nie brakuje ludzkiej życzliwości.

Stało się już tradycją, że mieszkańcy pobliskiej wsi, którzy rok temu wybrali na swoją opiekunkę hr. Anielę Potulicką gromadzą się na wspólnej Eucharystii.

Kaźmierowo, jedna z miejscowości należących do naszej parafii kolejny raz zebrała się przy figurce Matki Najświętszej, aby na ołtarzu polowym złożyć ofiarę dziękczynno-błagalną za wszystkich mieszkańców tej niewielkiej wsi. Nawet ulewa nie przeszkodziła zebranym w jak się okazało skutecznych modlitwach. Msza Święta, którą odprawił nasz Ksiądz Proboszcz odbyła się pod dużym namiotem, a to sprawiło, że mieszkańcy jeszcze ściślej zbliżyli się do siebie.

Po części oficjalnej nastąpił czas na jeszcze bliższą integrację przy suto zastawionych stołach, na których nie brakowało pysznego mięsa, sałatek rożnego rodzaju, zapiekanek i innych dań. Na początku każdy mógł spróbować pysznej zupy na rozgrzanie, a przez cały czas trwania tej uroczystości nie zabrakło również chleba własnego wypieku oraz smalcu z ogórkami. Gdy brzuszki były już pełne każdy kto chciał mógł potańczyć przy rytmach niezapomnianych przebojów.

Nie mogło zabraknąć również pysznego i ogromnego tortu, który upiekła jedna z parafianek i mieszkanek Kaźmierowa.

Z okazji święta tej miejscowości jedna z parafianek, która całe życie związała z tym miejscem ułożyła piękny wiersz.

Hrabina Potulicka Kaźmierowem rządziła
I figurę Maryji na jej cześć postawiła
Ku czci Maryji pieśni śpiewano
I majowe litanie odprawiano

I tak mijały dziecinne moje lata
A ja już czekam na mój Koniec Świata
Facowie wciąż tu zamieszkują
I swoje posiadłości potomstwu przekazują

Mieszkańcy Kaźmierowa to jedna rodzina
Wiek dwudziesty o tym wspomina
Facowie to mojej mamy ojcowie
Gdy dorastałam swą rodzinę poznawałam.

Zjazdy rodzinne Faców organizujemy
I rodzinę wspólnie poznajemy
Historię rodu wspominamy i się bawimy
I do drzewa genealogicznego potomstwo wpisujemy.

Ela Nosal. Tur.

Pan Bóg błogosławi naszej parafii ogromnymi talentami, a można to zauważyć poprzez liczbę niezwykle uzdolnionych ludzi, którzy tworzą tak wspaniałą wspólnotę, jaką jest nasza Rodzina Parafialna.

Dziękujemy za wzór jedności i organizacji. Mamy nadzieję, że spotkamy się w tym samym miejscu za rok.

Pod koniec Mszy Świętej śpiewaliśmy:
„Jest zakątek na tej ziemi, gdzie powracać każdy chce”,
Każdy gdzie jest Jego dom doskonale wie.
Tu w Kaźmierowie - małej miejscowości
Mieści się tak wiele Pokoju i Bożej Radości.
Dzięki temu, że jedność tworzycie,
Z pewnością u Maryi Panny wielkie łaski uprosicie.
Niech Wam Pan Bóg błogosławi,
Całą Waszą wioskę zbawi.

03.07.2016.

Aniołowie w Niebie się radują, Naszym potulickim Talentom wtórują. Ich głosem się zachwycają, Z Wyżyn niebieskich na Was, potulickie Gwiazdeczki, spoglądają.

Dzisiejszą pierwszą wakacyjną Mszę Świętą o godz. 11.00, uświetnił anielski głos naszej małej parafianki – Rozalii Ciaciuch. Po Komunii Świętej wszyscy zebrani mogli kontemplować wielką Miłość Pana Boga przy dźwiękach delikatnego i czystego głosu Wschodzącej Gwiazdy naszej parafii.

Jak się dowiedzieliśmy, Rozalka oraz inne Talenty, których nie brakuje wśród nas przygotowują się do występów w Warszawie. Mamy więc nadzieję, że będą oni częściej wielbić Pana Boga za dar, którym ich obdarzył, a przez to i nas zachwycać swoim głosem świadcząc o Wielkości naszego Stwórcy.

Zachwycają nas Wasze głosy,
Gdy Was słuchamy dęba stają nasze włosy,
Ciarki przechodzą po ciele,
Gdy łez wzruszenia jest tak wiele.
Panu Chwałę śpiewajcie,
A nam Radość swym głosem sprawiajcie.

A jak śpiewa nasza Rozalka można posłuchać tutaj.

24.07.2016.

Dzisiaj nasze pojazdy święcimy, O błogosławieństwo Boże dla wszystkich kierowców prosimy. Ciebie, o Panie, błagamy, Niech niezbyt ciężką nogę na pedale gazu mamy, Niech przepisy ruchu drogowego przestrzegamy I o bezpieczeństwo na drodze dbamy.

Po Mszy Świętej o godzinie 11.00 na placu przed kościołem zebrali się Ci, którzy chcieli, aby Ksiądz Proboszcz poświęcił wszystkie pojazdy kołowe. Na dzisiejszym „przeglądzie” prezentowały się samochody, rowery, quad, a także Harley, pokusie którego nie oparł się nawet Ksiądz Maciej. Pewnie święcił i marzył, aby poczuć wiatr we włosach podczas niejednej takiej przejażdżki, oczywiście bezpiecznej.

Z wielkim oddaniem i przejęciem swoje „autka” przyniosły również dzieci, które biorąc przykład ze swoich rodziców pragną być bezpiecznymi uczestnikami ruchu drogowego. Podczas wspólnej modlitwy prosiliśmy św. Krzysztofa i Aniołów Stróżów nie tylko o to, aby prowadziły nasze umysły i chroniły przed niebezpieczeństwem, prosiliśmy również o rozwagę, ale też o miłosierdzie Boże dla tych, którzy zginęli na drodze.

Po wieczornej Mszy Świętej o poświęcenie swojego pojazdu poprosiła potulicka Ochotnicza Straż Pożarna. Nasi lokalni bohaterowie również potrzebują błogosławieństwa Bożego, aby zawsze bezpiecznie biec na ratunek.

Święty Krzysztof i św. Florian niech połączą siły, aby Wasze zastępy zawsze na S.O.S. bliźniego zdążyły. Życzymy więc tylu powrotów ile wyjazdów.

Święty Krzysztofie, wstawiaj się za nami,
Kieruj naszymi pojazdami,
Abyśmy zawsze bezpiecznie do celu docierali,
Uśmiechnięci, spokojni i cali.
Niech nikt nie cierpi z powodu naszego,
Nie dopuść, aby przez naszą nieuwagę komuś stało się coś złego.
Znak Krzyża przed podróżą zawsze czynimy,
O wsparcie Aniołów i świętego Krzysztofa prosimy.

Galeria fotograficzna.

SIERPIEŃ 2016

07.08.2016.

Nasza Ochotnicza Straż Pożarna defibrylator już ma, Niech rzadko z niego korzysta. Sprzęt ten ma być dla nich wsparciem i pomocą, Gdy wezwiemy ich w potrzebie za dnia lub nocą.

We Mszy Świętej o godz. 11.00 udział wzięli przedstawiciele Ochotniczej Straży Pożarnej w Potulicach. Pragnęli oni wspólną modlitwą podziękować za wkład parafian, Dobrej Duszy z Białegostoku oraz Księdza Proboszcza w zakup defibrylatora AED, urządzenia, które wznawia pracę serca.

Mikołaj Gapa, jako reprezentant Zarządu OSP w kilku słowach wyraził ogromną wdzięczność za zaangażowanie ludzi Dobrej Woli w dzieło wsparcia naszych służb, które tak często przybiegają nam na ratunek.

Nasza Ochotnicza Straż Pożarna od pewnego czasu zbierała środki, aby zakupić ten jakże istotny dla ratowania życia ludzkiego sprzęt, który choć kosztował prawie 7 tysięcy ma wartość bezcenną. Po Mszy Świętej na placu przed świątynią defibrylator został poświęcony.

Dla wszystkich chętnych przedstawiciele naszej Straży zorganizowali pokaz przykładowej sytuacji, w której znaleźć może się każdy z nas, zarówno jako ofiara, jak i osoba udzielająca pomocy.

Dzisiaj nie było ochotnika wczuwającego się w rolę poszkodowanego, oby taka postawa towarzyszyła nam nieustannie. Zróbmy wszystko, aby nie wykorzystywać w pełni ogromnego potencjału naszych Służb Mundurowych, a mimo to żyć w pełnym poczuciu bezpieczeństwa.

Gdy zajdzie taka potrzeba wołajmy nie tylko o pomoc z Nieba,
Niech nikt z nas bezczynnie patrząc cierpieć bliźniemu nie da.
Wykorzystujmy wspólnie siły, aby nasze dni na ziemi bezpieczne i miłe były.
Przy wszystkich zaangażowaniu, w bliźniego miłowaniu,
Nie bójmy się udzielać pomocy,
zróbmy dla wzajemnego Dobra wszystko co jest w naszej mocy.

Galeria fotograficzna.

19.08.2016.

"I w życiu więc i w śmierci należymy do Pana"

Tak nagle, tak niespodziewanie
Odeszło serce Twe tak bardzo kochane,
Sprawdzasz w niebie czy tam prawa fizyki działają,
A chóry aniołów wśród swych zastępów Ciebie witają.

18 sierpnia do Królestwa Niebieskiego powołany został Mąż Pani Beaty, Pan Piotr Walczak.

Naszej wspaniałej Pani Katechetce, Rodzinie oraz ich najbliższym składamy wyrazy szczerego współczucia i głębokiego żalu.

Najlepsze co możemy teraz zrobić dla Pani Beaty, Pana Piotra i ich Córek to otoczyć ich serdeczną modlitwą wznosząc na Wyżyny Niebios dziękczynne wołanie o Miłosierdzie Boże i Światłość Wieczną dla Pana Piotra oraz o Pokój w sercach tych, którzy sprawili, że był szczęśliwym i spełnionym Człowiekiem.

Choć już nie ma wśród nas ciała Fizyka nieprzeciętnego,
I z pewnością bada on kąty Królestwa Doskonałego,
To pozostawił w nas cząstkę siebie, coś wspaniałego.
W szkole i w życiu uczył o oddziaływaniu, o masie,
Głos Jego niejednokrotnie rozlegał się po całej klasie.
Osiągnął już stan błogiej nieważkości, zaznał w życiu wiele Dobra i Miłości.
I to mamy nieść dalej w świat, bo dobry z Pana Piotra Mąż, Tata, Przyjaciel, Kumpel, Brat.
A teraz w przykład Jego Człowieczeństwa wpatrzeni,
Módlmy się, abyśmy razem z Nim byli zbawieni.

WRZESIEŃ 2016

01.09.2016.

Służby Mundurowe do nas pielgrzymowały, Hołd Ofiarom i Poległym oddały. Orzełki na ich piersiach błyszczały, Zastępy Służb Mundurowych dumnie salutowały, Chwałę Panu Bogu oddały.

Tego dnia do naszej niewielkiej miejscowości przybyło wiele delegacji Służb Mundurowych z naszego regionu. Wśród delegacji byli między innymi przedstawiciele Policji, Straży Miejskiej, Straży Pożarnej, Bractw Kurkowych, Leśnictwa, Zakładu Karnego, ZHP oraz Wojska. Nie mogło oczywiście zabraknąć delegacji z Zespołu Szkół im. „Dzieci Potulic” w Potulicach.

Z pielgrzymką do naszej potulickiej świątyni przybyli również Strażacy z Borku Wielkopolskiego, Karolewa i Zalesia. To oni stali się inspiracją dzisiejszych uroczystości.

Zaproszeni na Pierwszą Pielgrzymkę Służb Mundurowych dumnie stanęli na baczność na dźwięk syreny, która zawyła przy naszej Ochotniczej Straży Pożarnej. Po uroczystym wciągnięciu flagi strażackiej na maszt, wszyscy jedną długą kolumną ruszyli w takt orkiestry pod „Pomnik Kamień”. Tam Naczelnik OSP Potulice, druh Krzysztof Rogalski, złożył meldunek Panu Burmistrzowi, Sławomirowi Napierale, który też złożył wiązankę kwiatów pod Pomnikiem.

Następnie udaliśmy się na uroczystą, polową Mszę Świętą, której przewodniczył Kapelan Zakładu Karnego w Potulicach Ks. Ryszard Czajka TChr, w asyście Ks. Romana Michalskiego – Diecezjalnego Kapelana Straży Pożarnej.

Swoim pięknym śpiewem o oprawę muzyczną podczas Mszy Świętej zadbał chór „Lutnia” z Więcborka, który wprowadzał nas w atmosferę zamyślenia.

Płomienną i dynamiczną homilię skierował do zgromadzonych współorganizator uroczystości, Ks. Proboszcz. W nasyconym głębokim sensem kazaniu wskazywał On na aktualność zawołania „Bóg, Honor, Ojczyzna – to nasza Ojcowizna”. W swoich kilku słowach podkreślił istotę powołania Służb Mundurowych oraz ich rolę, misję, przywileje i obowiązki wypływające z godności munduru, orzełka na piersi, godności i wolności polskiego dziecka Bożego.

Po Komunii Świętej kilka słów do zebranych skierował Burmistrz Miasta i Gminy Nakło nad Notecią, Pan Sławomir Napierała. W swojej wypowiedzi wołał On o Pamięć i Prawdę, która często jest zniekształcana.

Uroczystości zakończyły się w Sali hr. Anieli Potulickiej odśpiewaniem „Roty” oraz integracyjnym poczęstunkiem, dla każdego znalazło się coś smacznego.

Była to Pierwsza Pielgrzymka Służb Mundurowych w naszym regionie. Ksiądz Proboszcz zaprosił wszystkich na kolejną, Drugą Pielgrzymkę Służb Mundurowych, która odbędzie się 1 września 2017 r. o godz. 17.00. Niech Tradycja, którą zaczęliśmy tworzyć wpłynie na nasz rozwój, ubogaca nas i odnawia siły do niesienia światu Boga, Honoru i Ojczyzny dokądkolwiek pośle nas Stwórca. Nieustannie umacniajmy w nas przekonanie, o którym mówił Ksiądz Maciej podczas dzisiejszych uroczystości: „Miłość i Służba nadają sens naszemu Życiu i czynią je pięknym, gdy wiemy Komu i czemu je poświęcamy”.

Tradycją stała się już Pielgrzymka Służb Mundurowych,
Do niesienia pomocy zawsze gotowych.
Podkreśliliśmy główne zawołanie,
Zostało przed nami postawione zadanie.
Bóg, Honor, Ojczyzna to nasza Ojcowizna,
Bronić tego będziemy, choć niekiedy po walce zostanie blizna.
Hołd i chwała bohaterom Ojczyzny została oddana,
Wspólnie uwielbiliśmy za Wolną Polskę Pana.

Materiał video tutaj, a bogata relacja fotograficzna tutaj.

17-18.09.2016. Dawidy Bankowe.

Chór nasz na ogólnopolskim festiwalu śpiewa, Głos naszych potulickich gwiazdeczek pod stolicą Polski aż rozbrzmiewa. Wesołą grupą jedziemy, Panu Bogu śpiewem hołd oddajemy, W zgłębianiu naszego talentu nie ustajemy.

Weekend 17 i 18 września nasz parafialny chórek „Gloria” spędził na II Ogólnopolskim Przeglądzie Piosenek Religijnych „La la Laudate Dominum 2016”, który odbył się w Dawidach Bankowych pod Warszawą.

Nasi młodzi i zdolni parafianie długo przygotowywali się do tego festiwalu, aby godnie prezentować potulicką społeczność. W sobotę wczesnym rankiem, (a właściwie, jak niektórzy twierdzą, w środku nocy) o 6.30 parafialne Talenty ruszyły w drogę. Podczas podróży umilali czas kierowcy rozgrzewaniem głosu i wzajemnym wspieraniem się.

Gdy „Gloria” dojechała na miejsce festiwal się rozpoczął. Magdalena Napierała, Katarzyna Piasecka, Fiona Przybył, Julia Cholewczyńska, Klaudia Jułkowska, Rozalia Ciaciuch, swymi głosami uwielbiły Pana i okazały swoją wdzięczność za dar, jakim zostały obdarzone.

Po zaprezentowaniu swoich możliwości wszyscy uczestnicy i ich opiekunowie z całej Polski zostali ugoszczeni pysznym obiadem, wszyscy też chętnie wzięli udział we wspólnych zabawach. Po Mszy Świętej zostały ogłoszone wyniki.

Spośród naszych solistów, duetu „Trzpioty” oraz scholii „Gloria” wyróżniony został głos Magdaleny Napierała. Trzeba jednak nadmienić, że wszyscy, którzy wyruszyli na dany Przegląd są zwycięzcami. Nieważne jest kto stanął na podium, kogo surowe Jury wyróżniło, najważniejsze Kim jesteśmy w oczach Pana Boga. A jesteśmy Jego umiłowanymi dziećmi, które chcą śpiewem chwalić Jego imię i bez względu na miejsce i czas robią to z ogromną Radością, o czym świadczył pobyt w Dawidach Bankowych.

A po trudach i zmaganiach przyszedł czas na relaks i wspólną zabawę przy ognisku, przy oglądaniu filmu „Bóg w Krakowie”.

Jak się okazało, II edycja ogólnopolskiego Przeglądu Piosenki Religijnej nie bez powodu odbyła się w Dawidach Bankowych: nie brakowało śpiewu, tańca, pyszności, a to wszystko w przeświadczeniu wypełnienia obietnicy Radości wiecznej, którą złożył nam sam Pan Bóg – mamy to jak w banku.

Po dniu pełnym wrażeń i emocji, nasze potulickie gwiazdeczki miały jeszcze więcej energii niż zazwyczaj. Jak się okazało mamy bardzo utalentowaną scholę, posiadają oni niezwykły dar i siły do imprezowania do późnych godzin nocnych. Wieczorem upłynęło bardzo dużo czasu zanim niektórzy posłuchali próśb zmęczonego i prawie „zrozpaczonego” Księdza Macieja i zamknęli swoje oczy i usta pod zamkiem śpiwora.

Po bardzo krótkiej nocy wszyscy udali się na wspólne śniadanie oraz Mszę Świętą, która to uwieńczyła nasze spotkanie ze wspaniałymi Głosami z całej Polski.

Na tym końca przyjemności nie było, w drodze powrotnej wdzięczna (i „dźwięczna”) grupa Księdza Macieja podczas przerwy w podróży spotkała tegoroczną mistrzynię olimpijską z Rio de Janeiro Monikę Ciaciuch. Uczestnikom wydarzeń w Dawidach Bankowych poszczęściło się, gdyż wielka Sława Światowa jest Ciocią naszej Rozalki, która „po znajomości” załatwiła wspólne zdjęcie.

Po chwili rozmowy wszyscy zadowoleni, zmęczeni, ale i Szczęśliwi wrócili do Potulic, aby dalej tutaj uwielbiać Pana Boga za wszystkie dary i ludzi, których stawia na naszej Drodze Życia.

Dzięki wspaniałej gościnności organizatorów oraz zaangażowaniu wolontariuszy wszyscy otrzymali lekcję życia, o tym, że jest ono piękne, a zwłaszcza ludzie, którzy wierzą w Pana Boga i chcą życiem wyśpiewać Jemu pieśń błagalno-dziękczynną. Niech nasze życie będzie pieśnią, która rozweseli serca napotkanych przez nas ludzi. Niech i oni widząc Dobro i Pokój dziękują Panu Bogu za wszystkie talenty i dary spotkania z tak bogatymi duchowo bliźnimi. Błagajmy zatem Pana, aby każdy uświadomił sobie i mógł szczerze zaśpiewać tak jak nasza schola podczas podróży powrotnej: „Życie jest piękne”.

La la la śpiewamy, cześć i uwielbienie Panu damy, Wspólnie sił próbujemy, jeszcze silniejszą Bogiem Rodziną parafialną się stajemy. Ksiądz Maciej swoje owieczki prowadzi, chce, aby słuchając ich głosu wszyscy byli radzi. Chwała Panu za ten Dar, że Nam siebie wzajemnie dał.

Oto nagrania:

1. Rozalia Ciaciuch
2. Magdalena Napierała
3. Julia Cholewczyńska
4. Katarzyna Piasecka
5. Fiona Przybyłм
6. Duet „Trzpioty”
7. Schola „Gloria”
8. Wspólna zabawa

A relację fotograficzną można obejrzeć tutaj.

PAŹDZIERNK 2016

09.10.2016.

Wszyscy wiemy, że Krzyż to Klucz do Nieba, Że niczego więcej do Zbawienia nam nie potrzeba. Dlatego o znak Miłości mieszkańcy Niedoli zabiegali, Aby często przy Nim się spotykali i duzi i mali, Aby wspólnie się modlili, Pana Boga wielbili Na drodze do Niedoli Krzyż postawili i uroczyście poświęcili.

Niedzielne popołudnie w jednej z mniejszych miejscowości naszej parafii, w Niedoli, upłynęło nadzwyczaj uroczyście. O godzinie 13.00 wszyscy mieszkańcy, jak również zaproszeni goście, zebrali się przy nowo postawionym Krzyżu, który Ksiądz Proboszcz wraz z Księdzem Ryszardem poświęcili. Cała społeczność Niedoli, od najmłodszego do najstarszego pokolenia złożyła swoje życie pod Krzyżem, wszyscy mieszkańcy oddali się w ramiona ukrzyżowanego Jezusa Chrystusa. Jak wspomniał Ksiądz Proboszcz, naszych parafian z pewnością będzie jednoczyć to miejsce na wspólnej modlitwie ku czci Tej, która również pod Krzyżem stała, ku czci Matki Bożej.

Wszyscy obecni schronili się pod płaszcz ukochanej Maryi Matki poprzez modlitwę Różańcową oraz w słowach Litanii Loretańskiej.

Wdzięczni mieszkańcy Niedoli w szczególny sposób podziękowali Pani Liliannie Kwiecińskiej, która wraz z Mężem – Mariuszem, szczególnie dołożyła wszelkich starań, aby Krzyż stanął nieopodal ich miejsc zamieszkania. Nie obyło się bez łez Szczęścia, wzruszenia, bez ciepłych słów, które rozgrzewały serca w to chłodne jesienne popołudnie.

Pod Krzyżem się spotykajmy,
Ukrzyżowanemu i Zmartwychwstałemu swoje życie oddajmy.
Wspólna modlitwa niech jak najczęściej jednoczy nas,
Nieważne czy to miasto, wieś czy las.
Krzyż już na waszej ziemi stoi,
Niech żadne serce przed Nim się nie ostoi.
Zawsze bądźmy w Krzyż wpatrzeni,
Abyśmy wszyscy mogli zostać zbawieni.

W galerii fotograficznej autorstwa Mariusza Kwiecińskiego, można obejrzeć cały proces i historię powstawania "Niedolskiego Krzyża" od momentu wbicia w ziemię pierwszej łopaty aż do dnia dzisiejszego.

LISTOPAD 2016

06.11.2016.

Naszą Fundatorką jest hrabina Aniela,
Jej dzieło Dobro powiela,
Wspólnie modlimy się za Nią,
była bogatą w duchu Panią,
Więcej dawała niż brała,
Ku większej chwale Pana żyć chciała,
Za dzieło Jej życia dziękujemy,
Podtrzymywać i rozszerzać Dobro obiecujemy.

Na początku listopada naszą świątynię odwiedzają goście, z którymi silnie złączyła nas hrabina Aniela Potulicka. We Mszy Świętej koncelebrowanej, której przewodniczył Ksiądz Profesor Marek Chmielewski udział wzięło wiele delegacji i pocztów sztandarowych szkół oraz organizacji, fundatorką których była i nasza ofiarodawczyni. Ksiądz Profesor w swojej homilii nawiązywał do kończącego się Roku Miłosierdzia nawołując do Miłości bliźniego, ale również do Miłości i pomocy duszom czyścowym. Temat ten jest niezwykle ważny, a zbyt często lekceważony przez nas. Być może zapominamy, że dusze czyścowe były kim my jesteśmy, a my będziemy, kim oni już są, bo „nasze życie zmienia się, lecz nie kończy”. Ksiądz Marek Chmielewski życie hrabiny Anieli Potulickiej podał jako przykład życia Wiarą i Miłością, do czego zapraszał wszystkich, którzy zebrali się u Stołu Pańskiego.

Tuż przed błogosławieństwem Ksiądz Proboszcz nagrodził wszystkie dzieci, które wytrwale każdego dnia w październiku spotykały się z Najświętszą Panienką i w swojej modlitwie różańcowej oddawały Jej swoje smutki i radości. Na każdego czekała niespodzianka oraz coś słodkiego.

Po uroczystej Mszy Świętej goście zeszli do krypty, w której znajduje się grób naszej wspólnej Fundatorki, aby podziękować Jej za dzieło, które przynosi ogromne owoce ku większej Chwale Pana.

Dobro i Miłość bliźnim niesiemy,
Dary serca rozdajemy,
W Matce Najświętszej wzór mamy,
Wspólnie przed tronem Ojca kiedyś się spotkamy,
Dlatego o modlitwie za zmarłych pamiętamy,
Gdyż oni nieustannie są między nami.

GRUDZIEŃ 2016

04.12.2016

Adwent już mamy, a więc rekolekcje rozpoczynamy, Ksiądz Aleksander przyjechał do nas z daleka, głosi Słowo Boże i szeroko się uśmiecha. My ten czas dobrze wykorzystać chcemy, dlatego też na Jego nauki chętnie przybędziemy.

W drugą niedzielę Adwentu w naszej parafii rozpoczęły się rekolekcje, które mają przygotować nas do prawdziwie radosnego obchodzenia świąt Bożego Narodzenia.

Ksiądz Aleksander, który przyjechał do nas aż z Białorusi ze wszystkich sił podczas dzisiejszej porywającej serca wielu homilii, próbował przekazać nam promień Radości i Pokoju, którego jest żywym świadectwem. Nasz przybyły z daleka Ksiądz Rekolekcjonista swoją charyzmą i temperamentem w sposób niezwykle subtelny i delikatny zaproponował do rozważania kwestie pochłaniające nasze życie, które oddalają nas od Pana Boga. Serdecznym uśmiechem, życzliwym słowem oraz szczerą Radością Ksiądz Aleksander starał się zachęcić do kolejnych spotkań w poniedziałek oraz wtorek o godz. 18.00. Ksiądz Olek pragnie ukazać nam słodycz życia z Panem Bogiem.

Co my możemy ofiarować temu charyzmatycznemu Słudze Bożemu? Z całą pewnością jest to modlitwa, wspólnie spędzony czas w kościele. Możemy również sprawić, aby te rekolekcje zaowocowały w krótkim czasie w rodzinnej parafii Ks. Olka. Wszystkie ofiary, które złożone zostaną w tych 3 dniach (niedziela, poniedziałek, wtorek) przekazane zostaną na prezenty dla parafian Ks. Aleksandra. Nie żałujmy więc serca i naszej szczodrości tym, dzięki którym wśród nas są tak bogaci duchem Księża, a którzy ucieszą się z każdej pomocy, z każdego gestu poczucia jedności wielkiej Rodziny Bożej bez względu na miejsce zamieszkania.

Księże Olku – DZIĘKUJEMY ,
Modlitwą otaczać Cię będziemy,
Zaczerpniemy od Ciebie Życia Radość,
baaaardzo sympatyczny z Ciebie Gość,
mamy nadzieję, że nie będziesz nas miał dość.
Życzymy Tobie, Księże wielu łask Bożych,
abyś wiele na świecie serc na Słowo Pana otworzył.

Kilka fotografii z niedzielnej Eucharystii.

13.12.2016.

35 lat temu wprowadzono stan wojenny, niech ten czas nie będzie daremny. Gdy te Mury runęły, serca wielu Nadzieją zapłonęły. Nie pozwólmy, by historia koło zatoczyła, zadbajmy, aby nasza Polska niepodległa, wolna od nienawiści i pogardy była.

W naszej naznaczonej historią i uświęconą krwią wielu niewinnych ludzi miejscowości, w 35 rocznicę obwieszczenia stanu wojennego pamięć o tych, którzy walczyli, którzy poświęcili zdrowie i życie za Wolność naszego kraju uczcili przedstawiciele lokalnych władz, duchowieństwo, przedstawiciele IPN oraz służb mundurowych.

Zebrani w Sali hrabiny Anieli Potulickiej wysłuchali lekcji historii przeprowadzonej przez przedstawicielkę IPN, której z wielką uwagą słuchała licznie przybyła młodzież. Przedstawiciele naszego Zespołu Szkół im. Dzieci Potulic również dały świadectwo temu, iż nie są im obce wydarzenia sprzed 35 lat i poprzez swoje zaangażowanie oraz Talent pokazali, że mimo młodego wieku rozumieją tragedię, która rozpoczęła się 13 grudnia 1981 r. Wielokrotnie w swym programie podkreślały i błagały, aby Pan Bóg uchronił nas od nienawiści i od pogardy. Tutaj można posłuchać tych, którzy śpiewem dali świadectwo swego patriotyzmu.

Po przemówieniach wicemarszałka województwa kujawsko-pomorskiego, p. Zbigniewa Ostrowskiego oraz senatora Jana Wyrowińskiego cała kolumna ruszyła w stronę tablicy upamiętniającej działaczy „Solidarności” oraz innych organizacji internowanych i represjonowanych przez władze PRL.

Pod tablicą Ksiądz Proboszcz zaprosił wszystkich do modlitwy za tych, którzy dziś dumnie stoją wśród nas, gdyż niegdyś stanęli w obronie godności Dziecka Bożego i Polaka; za tych, którzy oddali wszystko co mieli i kim byli, abyśmy my dzisiaj mogli żyć w Wolnej Polsce oraz za tych, którzy bardziej bądź mniej świadomie krzywdzili swoich bliźnich i zadawali niegojące się rany. Po krótkiej modlitwie liczne delegacje złożyły kwiaty w nadziei, że ta historia koła nie zatoczy, a na zakończenie całej uroczystości rozbrzmiał po raz kolejny apel „…żeby Polska była Polską…”

W sercach rozważmy słowa wiersza anonimowego autora, który był internowany do obozu w Gołdapi:

Od krwi przelanej naszych braci,
Od ceny, którą trzeba płacić
Za robotnicze zawezwanie -
Uchroń nas, Panie!

Od poniewierki, zastraszenia
I od wyzbycia się sumienia,
Od lęku przed tym, co się stanie -
Uchroń nas, Panie!

Od dzieci naszych znieprawienia
I od umysłów zniewolenia,
Od krzywd, i od zemsty za nie -
Uchroń nas, Panie!

Od młodych naszych katowania
Od człowieczeństwa podeptania,
Od tych, którzy kłamią -
Uchroń nas, Panie!

Od rozerwania rąk łańcucha
I upodlenia ducha,
Od popadnięcia w obłąkanie -
Uchroń nas, Panie!

Od zbezczeszczenia, co najświętsze
I od zwątpienia, w co największe,
I od tego, co niesie rozstanie -
Uchroń nas, Panie!

Za solidarność narodową
I wszystko to, co jest odnową,
Na życie czyste - Daj siłę Chryste!

Bogatą relację fotograficzną można obejrzeć na stronach internetowych lokalnych mediów tutaj i tutaj.

18.12.2016.

Potulickie Gwiazdeczki już kolędy śpiewają, Swym Talentem Chwałę Panu oddają, Maleńki Cud wychwalają, Serce swe i Życie Jemu wraz z kolędą powierzają.

W Zespole Szkół im. Jana Pawła II w Paterku odbył się I Wojewódzki Konkurs Kolęd i Pastorałek. Pod bacznym okiem, a raczej czujnym i wrażliwym słuchem specjalistów od Muzyki za swój Talent podziękowały i chwałę Panu Jezusowi oddały nasze parafianki i reprezentantki Zespołu Szkól im. „Dzieci Potulic”, którym na gitarowych strunach przygrywała p. Beata Walczak.

W poszczególnych grupach wiekowych każda z potulickich Perełek została doceniona. Klaudia Jułkowska zajęła III miejsce w kategorii soliści szkół podstawowych, wyróżniony został również głos Fiony Przybył oraz Anny Trzcińskiej.

Na poziomie szkół gimnazjalnych swoim głosem zachwyciła Magdalena Napierała, która zajęła II miejsce, śpiewem i grą na gitarze urzekła również Julia Cholewczyńska i Kornelia Trzcińska, które otrzymały wyróżnienie.

Wszyscy uczestnicy konkursu oprócz poczucia atmosfery nadchodzących świąt Bożego Narodzenia, poczucia bliskości i ciepła równie utalentowanych Dzieci Bożych z innych parafii naszego województwa, mieli również możliwość udziału w warsztatach, podczas których mogli doskonalić swoje zdolności manualne poprzez własnoręczne przyozdabianie bombek na choinkę oraz tworzenie kartek Bożonarodzeniowych.

Z całego serca dziękujemy, że tak godnie nas reprezentujecie,
Świadectwo o swej Wierze innym dajecie,
Swymi pięknymi głosami Pana Jezusa w świat niesiecie.

Poniżej można posłuchać poszczególnych wykonawców:

1. Ania Trzcińska.
2. Fiona Przybył.
3. Klaudia Jułkowska.
4. Kornelia Trzcińska.
5. Magdalena Napierała.
6. Julia Cholewczyńska.

Zbliżają się Święta Bożego Narodzenia,
Czas relacji z Panem Bogiem i drugim Człowiekiem pogłębienia.
To sam Bóg zsyła nam Syna Swego Jedynego z Nieba,
abyśmy dostali to, czego nam potrzeba.
Narodzony Chrystus zaśmieje się i zapłacze,
do wszystkich serc ludzkich kołacze.
Czy Jemu drzwi Serca otworzymy,
czy dzięki Jego przyjściu i Narodzeniu siebie zbawimy?

Z okazji zbliżających się Świąt Bożego Narodzenia wszystkim, którzy odwiedzają naszą stronę internetową, wszystkim, którzy wspierają nasze działania, którzy towarzyszą nam życzymy, aby Pan Jezus narodził się na nowo w ubóstwie naszych serc, aby odnalazł w nich przygotowane miejsce dla Siebie, aby mógł w nich utworzyć Królestwo Pokoju.
Wszystkim tym, którzy są daleko i blisko życzymy WIARY, która jak Gwiazda Betlejemska oświeca Drogi naszego życia, życzymy NADZIEI, płomień, której niech rozpala nasze serca i pobudza do prawdziwej Radości nawet w największej ciemności, życzymy MIŁOŚCI, która nadaje sens wszystkiemu wbrew ludzkiemu rozumieniu.
Wszystkim zebranym u żłóbka, niech Dzieciątko Jezus błogosławi.

Aniołowie się Radują,
Chwałę Panu Bogu wyśpiewują.
Maleńka Miłość wśród nas na nowo się narodzi,
wszystkich od grzechu oswobodzi,
na Niebie Gwiazda zajaśnieje,
a nasze Życie niech Jego Miłością rozpromienieje.

24.12.2016.

Cudowna ta noc,
objawiła nam się Boża Moc.
Panienka Przeczysta w stajence Syna porodziła,
Dzięki słowu FIAT bramy Nieba nam otworzyła.
Oto Jednorodzony Syn Pana Boga się narodził,
niejednego człowieka z grzechu oswobodził.
Święty Józef Dzieciątko Jezus piastuje,
nieproste zadanie ojcostwa dla Syna Boga przyjmuje.

W tą cichą i świętą noc w ciemnościach naszej codzienności pojawia się Światło, którego blask nigdy nie ustaje. Wieczorową porą wszyscy zasiadamy do wigilijnego stołu, odkładamy na bok wszystkie inne sprawy, aby celebrować Miłość - Miłość do Pana Boga i drugiego człowieka.

W czasie Adwentu przygotowywaliśmy nasze serca, aby Dzieciątko Jezus znalazło w nim miejsce dla siebie. Dlatego tak tłumnie przybyliśmy do naszej świątyni późną porą, aby ujrzeć i zachwycić się blaskiem Jednorodzonego. Ksiądz Proboszcz uroczyście wprowadził figurkę Pana Jezusa do pięknie przygotowanego żłóbka w obecności dwóch małych potulickich aniołków i całej gromady radosnych dzieci.

Wielokrotnie podczas swojej krótkiej i treściwej homilii, Ksiądz Maciej podkreślał, iż jest to noc cudowna. I jeśli tylko pozwolimy na to, aby Maleńka Miłość narodziła się w naszym życiu, tych cudów nie zabraknie. Każdy kto z otwartym sercem u żłóbka zaczerpnął Dobra, Prawdy i Miłości pozna co znaczy w jego życiu, że „Słowo Ciałem się stało i zamieszkało między nami”.

Oczywiście, dla wszystkich Dzieci Święty Mikołaj za pośrednictwem Księdza Proboszcza zostawił słodkie upominki, aby spotęgować ich tak długo wyczekiwaną Radość – Boże Narodzenie, które jak głośno wyznała jedna z parafialnych gwiazdeczek – powinno dokonać się w naszych sercach.

„Porzućmy zło, przestańmy złem się bawić,
i czystą łzą spróbujmy serce zbawić,
już nadszedł czas, już Dziecię się zrodziło,
a razem z Nim Maleńka przyszła Miłość”.

Galeria fotograficzna.